French
DeutschTine Scheuer-Larsen – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 13 marca 1966 |
| Wzrost | 170 cm |
| Status profesjonalny | 1980 |
| Zakończenie kariery | 1994 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 6 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 34 (29 września 1986) |
| Australian Open | 1R (1984, 1990) |
| Roland Garros | 4R (1985) |
| Wimbledon | 2R (1986, 1987, 1989) |
| US Open | 3R (1986) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 7 WTA, 4 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 14 (10 października 1988) |
| Australian Open | 1R (1990) |
| Roland Garros | QF (1989) |
| Wimbledon | 3R (1988) |
| US Open | 3R (1984, 1988) |
Tine Scheuer Larsen (ur. 13 marca 1966 w Ølstykke) – duńska tenisistka, występująca w profesjonalnych turniejach WTA w latach 1980–1994.
W trakcie trwania zawodowej kariery Tine nie wygrała żadnego turnieju WTA w grze pojedynczej, ale siedmiokrotnie triumfowała w deblu. Zwyciężała między innymi u boku Mercedes Paz i Jany Novotnej. Po raz pierwszy zdobyła główną premię zawodowej imprezy w Charleston w 1987, a po raz ostatni w Båstad w 1990. Doszła również do siedmiu finałów turniejów deblistek. Wygrała dziesięć imprez kobiecych ITF w obydwu konkurencjach.
Znana głównie z osiągnięć deblowych, w 1989 roku razem z Francuzką Catherine Tanvier doszła do ćwierćfinału wielkoszlemowego French Open. Para francusko–duńska przegrała ze Steffi Graf i Gabrielą Sabatini. Także w Paryżu osiągnęła swój największy singlowy sukces wielkoszlemowy, dochodząc do czwartej rundy turnieju głównego w 1985 roku.
10 października 1988 sklasyfikowana na najwyższym w karierze, czternastym miejscu, w deblowym rankingu WTA. 29 września 1986 uzyskała pozycję trzydziestą czwartą w klasyfikacji singlistek.
Po roku 1989 stopniowo z każdym rokiem rozgrywała coraz mniej spotkań. W 1993 nie wyszła na kort ani razu w ramach imprezy zawodowej (w grze pojedynczej, w podwójnej rozegrała dwa pojedynki). W lipcu 1994 zagrała swój ostatni profesjonalny mecz, przegrywając w konfrontacji Pucharu Federacji z Silvią Fariną Elią.
Po zakończeniu zawodowej kariery tenisowej pracowała między innymi jako trenerka innej duńskiej tenisistki, Evy Dyrberg, juniorskiej mistrzyni turniejów wielkoszlemowych.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2017-03-19] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-03-19] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2017-03-19] (ang.).