Tioetery – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wzór ogólny tioeterów

Tioetery (sulfidy) – grupa siarkoorganicznych związków chemicznych, siarkowych analogów eterów o wzorze ogólnym R−S−R (R ≠ H)[1][2].

Mają ostry i nieprzyjemny zapach. Są reaktywniejsze niż odpowiadające im etery[3].

Otrzymywanie sulfidów:

2RBr + Na2S → R−S−R + 2NaBr
R1Br + R2SNa → R1−S−R2 + NaBr

Są podatne na utlenianie do sulfotlenków i sulfonów.


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. thioethers, [w:] A.D. McNaught, A. Wilkinson, Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI10.1351/goldbook.T06354, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).
  2. sulfides, [w:] A.D. McNaught, A. Wilkinson, Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI10.1351/goldbook.S06102, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).
  3. Zygfryd Witkiewicz, siarczki alkilowe, tioetery, R−S−R, [w:] 1000 słów o chemii i broni chemicznej, Zygfryd Witkiewicz (red.), Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987, ISBN 83-11-07396-1, OCLC 19360683.