Tommy Salo – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tommy Salo
Ilustracja
Tommy Salo w barwach Frölunda HC (2005)
Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1971
Surahammar

Obywatelstwo

Szwecja

Wzrost

182 cm

Pozycja

bramkarz

Uchwyt

lewy

Draft

NHL 1993, numer: 118 (5 runda)
New York Islanders

Tomas Mikael „Tommy” Salo (ur. 1 lutego 1971 w Surahammar, Västmanland) – szwedzki hokeista, reprezentant Szwecji, trzykrotny olimpijczyk. Działacz i trener hokejowy.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek klubu Surahammars IF. W drafcie NHL z 1993 został wybrany przez New York Islanders. Do USA wyjechał w 1994 i grał tam początkowo w lidze IHL, a następnie w NHL w barwach trzech klubów. Łącznie w NHL wystąpił w 12 sezonach, rozegrał 548 meczów. W 2004 powrócił do ojczyzny i przez trzy lata grał w lidze Elitserien. W 2007 zakończył karierę.

Uczestniczył w turniejach zimowych igrzyskach olimpijskich 1994, 1998, 2002, mistrzostw świata edycji 1994, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003 oraz Pucharu Świata 1996, 2004.

Kariera trenerska i menedżerska

[edytuj | edytuj kod]
  • Szwecja Kungälvs IK (2007-2009), główny trener
  • Szwecja IK Oskarshamn (2009), główny trener
  • Szwecja Kungälvs IK (2009-2010), główny trener
  • Szwecja IK Oskarshamn (2010), menedżer generalny
  • Szwecja Leksands IF (2009–2015), menedżer generalny
    • Szwecja Leksands IF (2012), asystent trenera
  • Szwecja Hedemora SK (2019-2020), główny trener

Po zakończeniu kariery zawodniczej podjął się pracy trenerskiej i menedżerskiej. Obecnie pełni funkcję szefa sportowego w klubie Leksand[1][2][3]. W grudniu 2019 został głównym trenerem klubu Hedemora SK[4].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2021 został skazany przez szwedzki sąd w Västerås na karę dwóch miesięcy pozbawienia wolności za prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu i spowodowanie kolizji drogowej w sierpniu 2020 koło Köping[5].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Reprezentacyjne
Klubowe
  • Puchar Turnera - mistrzostwo IHL: 1995 z Denver Grizzlies, 1996 z Utah Grizzlies
  • Srebrny medal mistrzostw Szwecji: 2006 z Frölundą
Indywidualne
  • Elitserien 1992/1993:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji średniej goli straconych na mecz
  • IHL 1994/1995:
    • Garry F. Longman Trophy - najlepszy pierwszoroczniak
    • James Norris Trophy - pierwsze miejsce w klasyfikacji średniej goli straconych na mecz
    • James Gatschne Trophy - Najbardziej Wartościowy Zawodnik (MVP)
    • Pierwszy skład gwiazd
  • IHL 1994/1995:
    • James Norris Trophy - pierwsze miejsce w klasyfikacji średniej goli straconych na mecz
    • Pierwszy skład gwiazd
  • Mistrzostwa świata w 1997:
    • Najlepszy bramkarz turnieju
    • Skład gwiazd turnieju
  • Mistrzostwa świata w 1998:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji średniej goli straconych na mecz w turnieju
    • Skład gwiazd turnieju
  • Mistrzostwa świata w 1999:
    • Najlepszy bramkarz turnieju
    • Skład gwiazd turnieju
  • NHL (1999/2000):
Szkoleniowe
Rekord
  • Najwięcej meczów bez straty gola w sezonie w barwach Edmonton Oilers: 8 (1997/1998 i 2000/2001)
Wyróżnienie

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Om LIF - Leksands IF [online], www.leksandsif.se [dostęp 2017-11-20] (szw.).
  2. Personal - Leksands IF [online], www.leksandsif.se [dostęp 2017-11-20] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-17] (szw.).
  3. Leksands IF General Manager Tommy Salo is Lobbying to Keep Filip Forsberg for One More Season [online], www.russianmachineneverbreaks.com [dostęp 2017-11-20] (ang.).
  4. search [online], aftonbladet.se [dostęp 2024-04-26] (szw.).
  5. Article was removed - Teller Report [online], tellerreport.com [dostęp 2024-04-26] (ang.).
  6. Bert-Olov Nordlander är invald i svensk ishockeys Hockey Hall of Fame - Svenska Ishockeyförbundet [online], swehockey.se [dostęp 2024-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-16] (szw.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]