Tona rejestrowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tona rejestrowa (RT – register tonne) – niemetryczna jednostka objętości używana do określania pojemności rejestrowej brutto (BRT / GRT) i netto (NRT) statków handlowych.

1 RT = 100 stóp sześciennych = 2,8316846592 m³

Na mocy konwencji międzynarodowej z 1969 roku^[1], od 1982 roku zmieniono sposób pomiaru pojemności i od 1994 roku zaprzestano używania ton rejestrowych^[2]. Obecnie pojemność brutto statków podaje się w jednostkach niemianowanych.

Spotyka się także określanie ton rejestrowych używanych do wyrażania pojemności rejestrowej brutto i netto jako tony rejestrowe brutto (ang. gross registered ton, niem. Bruttoregistertonne) i netto, lecz są to te same jednostki. Tona rejestrowa netto (NRT) oznaczała jednostkę pojemności rejestrowej netto statku, czyli pojemności pomieszczeń statku przeznaczonych tylko dla ładunku i pasażerów.

Zobacz też

Przypisy

↑ Międzynarodowa konwencja o pomierzaniu pojemności statków z 1969 r., sporządzona w Londynie 23 czerwca 1969, ratyfikowana przez Polskę w 1976, weszła w życie 18 lipca 1982 (Dziennik Ustaw 1983 nr 56 poz. 247)
↑ Z wyjątkiem państw niebędących stronami konwencji, statków pływających tylko po Wielkich Jeziorach Amerykańskich (jeziorowców), Morzu Kaspijskim oraz rzekach La Plata, Parana oraz Urugwaj i statków sprzed 1982, dla celów innych konwencji.

[1] Międzynarodowa konwencja o pomierzaniu pojemności statków z 1969 r., sporządzona w Londynie 23 czerwca 1969, ratyfikowana przez Polskę w 1976, weszła w życie 18 lipca 1982 (Dziennik Ustaw 1983 nr 56 poz. 247)

[2] Z wyjątkiem państw niebędących stronami konwencji, statków pływających tylko po Wielkich Jeziorach Amerykańskich (jeziorowców), Morzu Kaspijskim oraz rzekach La Plata, Parana oraz Urugwaj i statków sprzed 1982, dla celów innych konwencji.

[1]

[2]