Tony Bettenhausen Jr. – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tony Bettenhausen Jr.
Imię i nazwisko	Tony Lee Bettenhausen Jr.
Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	20 października 1951 ; Joliet
Data i miejsce śmierci	14 lutego 2000 ; Leesburg

Tony Lee Bettenhausen Jr. (ur. 20 października 1951 roku w Joliet, zm. 14 lutego 2000 roku w pobliżu Leesburg) – amerykański kierowca wyścigowy, założyciel zespołu Bettenhausen Motorsports.

Syn dwukrotnego mistrza USAC, Tony Bettenhausena; dwaj bracia (Gary i Merle) również byli kierowcami wyścigowymi.

USAC / CART

Po kilkudziesięciu występach w serii NASCAR, w 1979 roku na dobre podążył śladami swojego ojca i braci, przenosząc się do samochodów o otwartym nadwoziu. Pierwszy sezon zaliczył jeszcze w ramach USAC, od 1980 roku występował w CART, gdzie generalnie notował bardzo przeciętne wyniki. W latach 1981–1984 reprezentował barwy zespołu Provimi Veal; w tym okresie zaliczył swój najlepszy wynik w karierze, drugie miejsce w Michigan 500 (1981). Słabo spisywał się szczególnie na torach drogowych i w 1984 roku został zastąpiony przez Arie Luyendyka.

W kolejnych dwóch latach nie mógł znaleźć nowego pracodawcy, wobec czego zdecydował się na założenie własnego zespołu, w barwach którego startował już do końca kariery. W 1991 roku nawiązał współpracę z Rogerem Penske, dzięki czemu używał jednorocznych modeli nadwozia tego zespołu, co znacznie poprawiło wyniki własnej ekipy.

Po zajęciu dziewiątego miejsca w Michigan 500 w 1992 roku zdecydował się całkowicie poświęcić roli właściciela zespołu (jedynym wyjątkiem był start w Indianapolis 500 1993). Jako swojego następcę za kierownicą samochodu, oznaczonego tradycyjnym numerem "16", zatrudnił byłego zawodnika Formuły 1, Stefana Johanssona, który startował w zespole do 1996 roku. W kolejnych sezonach kierowcami Bettenhausena byli Patrick Carpentier, Hélio Castroneves oraz Shigeaki Hattori. Głównym sponsorem ekipy był koncern Alumax.

Śmierć

Zginął tragicznie 14 lutego 2000 roku w wypadku prywatnego samolotu, który rozbił się w pobliżu miasta Leesburg w stanie Kentucky około godziny 11:45 czasu lokalnego^[1]. Nikt nie przeżył katastrofy; na pokładzie znajdowali się również jego żona Shirley (córka byłego kierowcy wyścigowego Jima McElreatha) oraz dwóch partnerów biznesowych.

Losy zespołu

Po śmierci Bettenhausena, jego zespół objął Keith Wiggins, zmieniając nazwę na Herdez Competition, a w 2005 roku na HVM Racing, pod którą startuje obecnie w zunifikowanej IndyCar Series.

W 2007 roku ekipa pod przewodnictwem Paula Stoddarta występowała w Champ Car World Series (jako Minardi Team USA).

Starty w Indianapolis 500

Rok	Nadwozie	Silnik	Start	Wynik	Uwagi
1979	Eagle	Offenhauser			Nie zakwalifikował się
1980	Eagle	Offenhauser			Nie zakwalifikował się
1981	McLaren	Cosworth	16	7
1982	March	Cosworth	27	26	Wypadek
1983	March	Cosworth	9	17	Wałek rozrządu
1984	March	Cosworth	17	26	Tłok silnika
1985	Lola	Cosworth	29	29	Łożysko koła
1986	March	Cosworth	18	28	Zawór silnika
1987	March	Cosworth	27	10
1988	Lola	Cosworth	24	33	Wypadek
1989	Lola	Cosworth			Nie zakwalifikował się
1990	Lola	Buick	13	26	Silnik
1991	Penske	Chevrolet	20	9
1992	Penske	Chevrolet			Nie zakwalifikował się
1993	Penske	Chevrolet	22	20

Przypisy

↑ Hearts Can Be Broken on Valentine's Day (en) (dostęp 22-03-2009)

Bibliografia

Tony Bettenhausen, Jr.
Tony Lee Bettenhausen
Sweet Sixteen – The legacy of Tony Bettenhausen, Jr.. speedcenter.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-04-01)].

[1] Hearts Can Be Broken on Valentine's Day (en) (dostęp 22-03-2009)

[1]