Tor główny – Wikipedia, wolna encyklopedia
Tor główny – tor na stacji, po którym poruszają się pociągi w warunkach eksploatacji.
Termin ten nie obejmuje bocznic, lokomotywowni, torów postojowych i linii łączących[1].
Tory główne dzielą się na[2]:
- tory główne zasadnicze (stanowiące przedłużenie torów szlakowych) oraz
- tory główne dodatkowe.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Decyzja Komisji z dnia 26 kwietnia 2011 r. dotycząca technicznej specyfikacji interoperacyjności podsystemu „Infrastruktura” transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnych (CELEX: 32011D0275).
- ↑ Instrukcja o prowadzeniu ruchu pociągów Ir-1 (R-1). PKP Polskie Linie Kolejowe, s. 16.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tor główny. W: Leksykon Terminów Kolejowych. Warszawa: KOW sp. z o.o., 2011, s. 391. ISBN 978-83-933737-0-3. [dostęp 2015-09-07].