Triada Virchowa – Wikipedia, wolna encyklopedia
Triada Virchowa – opisany w 1856 roku przez Rudolfa Virchowa zespół trzech czynników, uważany w tamtych latach za czynniki ryzyka zakrzepicy żylnej[1][2].
W skład triady Virchowa wchodzą:
- uraz ściany naczynia krwionośnego
- nadmierna krzepliwość krwi
- zaburzenia przepływu krwi
Aktualnie te czynniki nadal są uznawane za predysponujące do rozwoju choroby, jednakże znanych jest dużo więcej czynników ryzyka rozwoju zakrzepicy[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Thrombose und Embolie. Gefässentzündung und septische Infektion. W: Rudolf Virchow: Gesammelte Abhandlungen zur wissenschaftlichen Medicin. Frankfurt am Main: Von Meidinger & Sohn, 1856, s. 219-732.
- ↑ Virchow's triad w bazie Who Named It (ang.)
- ↑ Dickson BC. Venous thrombosis: on the history of Virchow’s triad. „UTMJ”. 81, s. 166-171, 2004.