Triamteren – Wikipedia, wolna encyklopedia
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | C12H11N7 | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 253,26 g/mol | ||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Triamteren – heterocykliczny, organiczny związek chemiczny z grupy pterydyn, stosowany jako lek moczopędny, zwiększający wydalanie jonów sodu i wody z organizmu, znosi nadmierne wydalanie potasu.
Farmakokinetyka
[edytuj | edytuj kod]Związek dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Początkowe działanie leku następuje po 2 godzinach i utrzymuje się przez 12–16 godzin. Jest częściowo metabolizowany w wątrobie, a częściowo wydalany przez nerki z moczem w postaci niezmienionej.
Wskazania
[edytuj | edytuj kod]- nadciśnienie tętnicze
- obrzęki różnego pochodzenia
- niewydolność krążenia
- zespół Liddle’a
Działania niepożądane
[edytuj | edytuj kod]- brak apetytu
- nudności
- wymioty
- biegunka
- bóle i zawroty głowy
- niedokrwistość megaloblastyczna
- kwasica metaboliczna
- wysypki skórne
Dawkowanie
[edytuj | edytuj kod]Doustnie, dawkę i częstotliwość stosowania ustala lekarz. Przeciętnie dawka dobowa triamterenu wynosi od 25 do 100 mg.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Triamterene, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB00384 [dostęp 2020-04-14] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Farmakologia kliniczna, Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2001, ISBN 83-88063-56-1 .
- Farmakologia i toksykologia, Wrocław: Wydawnictwo Urban & Partner, 2004, ISBN 83-89581-80-9 .