Triamteren – Wikipedia, wolna encyklopedia

Triamteren
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C12H11N7

Masa molowa

253,26 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

396-01-0

PubChem

5546

DrugBank

DB00384

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Triamterenheterocykliczny, organiczny związek chemiczny z grupy pterydyn, stosowany jako lek moczopędny, zwiększający wydalanie jonów sodu i wody z organizmu, znosi nadmierne wydalanie potasu.

Farmakokinetyka

[edytuj | edytuj kod]

Związek dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Początkowe działanie leku następuje po 2 godzinach i utrzymuje się przez 12–16 godzin. Jest częściowo metabolizowany w wątrobie, a częściowo wydalany przez nerki z moczem w postaci niezmienionej.

Wskazania

[edytuj | edytuj kod]

Działania niepożądane

[edytuj | edytuj kod]

Dawkowanie

[edytuj | edytuj kod]

Doustnie, dawkę i częstotliwość stosowania ustala lekarz. Przeciętnie dawka dobowa triamterenu wynosi od 25 do 100 mg.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Triamterene, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB00384 [dostęp 2020-04-14] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Farmakologia kliniczna, Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2001, ISBN 83-88063-56-1.
  • Farmakologia i toksykologia, Wrocław: Wydawnictwo Urban & Partner, 2004, ISBN 83-89581-80-9.