Triola – Wikipedia, wolna encyklopedia

Triola – figura rytmiczna złożona z trzech wartości; występuje w podziale dwudzielnej wartości rytmicznej, dzieląc ją na trzy równe części. Jest to tzw. nieregularny podział wartości rytmicznych^[1][2].

W nutach są różne sposoby zapisywania trioli, aczkolwiek najczęściej triola oznaczana jest cyfrą 3 umieszczaną nad lub pod grupą. W zależności od wartości rytmicznych, jakie wchodzą w skład trójki, występuje triola ćwierćnutowa, ósemkowa, szesnastkowa, itd.

Najczęściej triola występuje jako pojedyncza figura, powodując wówczas wrażenie chwilowego zachwiania rytmicznego.

• kwintola

• Jerzy Habela: Słowniczek muzyczny. Warszawa: PWM, 1968. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
• Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).