Trutnowo (województwo warmińsko-mazurskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz też: Trutnowo.

Trutnowo

wieś
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	bartoszycki
Gmina	Bartoszyce
Liczba ludności (2011)	100[2]
Strefa numeracyjna	89
Kod pocztowy	11-230[3]
Tablice rejestracyjne	NBA
SIMC	0471165
Położenie na mapie gminy wiejskiej Bartoszyce Trutnowo
Położenie na mapie Polski Trutnowo
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Trutnowo
Położenie na mapie powiatu bartoszyckiego Trutnowo
54°07′28″N 20°49′43″E/54,124444 20,828611[1]

Trutnowo (niem. Trautenau) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce.

W latach 1945–1959 w powiecie lidzbarskim, 1959–1975 w powiecie bartoszyckim. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie olsztyńskim. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.

Wieś lokowana w 1362 r. na prawie chełmińskim, podległa biskupom warmińskim. Po pierwszym rozbiorze Polski (1772 r.) stała się wsią królewską. Na początku XIX w nastąpiły reformy uwłaszczeniowe. W XIX i XX w. w Trutnowie były trzy niewielkie (poniżej 100 ha) majątki ziemskie, siedziby dwóch były ulokowane poza wsią (na kolonii). Najstarszy majątek miał siedzibę we wsi.

W 1935 r. w tutejsze szkole, zatrudniającej jednego nauczyciela, uczyło się 44 dzieci. W 1939 r. we wsi było 235 mieszkańców. Ostatnim właścicielem dworku na kolonii był Schwark. Szkoła funkcjonowała do 1974 roku (mieściła się w dawnym eklektycznym dworku na kolonii). W 1978 r. we wsi było 36 indywidualnych gospodarstw rolnych, uprawiających łącznie 398 ha ziemi. W tym czasie w Trutnowie działała świetlica i punkt biblioteczny, ulice miały elektryczne oświetlenie. W 1983 r. we wsi było 38 domów i 163 mieszkańców.

• dworek ziemiański, barokowy z XVIII w. (we wsi), parterowy z dachem naczółkowym. Na frontowej osi dwukondygnacyjny ryzalit. Poza dworkiem zachowały się także fragmenty parku i zabudowań gospodarczych.
• Dawny dwór, położony na kolonii (bliżej Wozławek). Park zostały wycięty w latach 80 XX., nie zachowały się także budynki gospodarcze. Sam dwór w charakterze wiejskiej willi wzniesiony został w 1906 r. w stylu eklektycznym z elementami secesji. Budynek parterowy z użytkowym poddaszem. W wyposażeniu wnętrza zachowały się trzy eklektyczne piece ceramiczne. Jeden z nich, w kolorze białym, ozdobiony jest secesyjnymi, złotymi tulipanami. Ostatnim właścicielem (do 1945 r.) był niejaki Schwark. Okoliczna ludność opowiada o duchu starego Schwarka, który straszy nocą we dworze, zapala światła i kradnie poduszki. Do 1974 r. mieściła się tu szkoła. Obecnie dom mieszkalny, zasiedlony przez dwie rodziny.
• kapliczka przydrożna, barokowa z połowy XVIII w.
• kapliczka przydrożna, neogotycka z początków XX w.

• Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic. Wyd. drugie zmienione. Wyd. Pojezierze, Olsztyn 1987, 480 str., ISBN 83-7002-239-1
• Małgorzata Jackiewicz-Garniec, Mirosław Garniec, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich. Dobra utracone czy ocalone?, Wydanie III poszerzone i uzupełnione, Studio Arta, Olsztyn 2001, ISBN 83-912840-2-6.