Twaróg – Wikipedia, wolna encyklopedia
Twaróg, ser biały – produkt wytwarzany z mleka, zaliczany do serów świeżych, o białej barwie i grudkowatej bądź kremowej konsystencji, zależnej od zawartości tłuszczu w mleku.
Proces przygotowania twarogu polega na skwaszeniu mleka, a następnie stopniowym jego podgrzewaniu bez osiągnięcia temperatury wrzenia, ostudzeniu i odcedzeniu. Twaróg jest tym kwaśniejszy, im później jest robiony, licząc od momentu, kiedy mleko zakwasiło się i zgęstniało. Aby otrzymać słodki twarożek, należy przygotować ser w dniu, w którym mleko się skwasiło.
Francuskie „białe sery” (fromage blanc) są przygotowywane bez podgrzewania kwaśnego mleka, które jest od razu odcedzane. W niektórych regionach Polski (woj. łódzkie, mazowieckie, podkarpackie) ser tego typu określany jest nazwą: ser biały, twaróg natomiast jest produktem, który powstaje po dodaniu do sera białego śmietany i dodatków smakowych (cebula, szczypiorek).
Zawiera magnez, potas, cynk, a także witaminy A, D, z grupy B, a także E. Pośród nabiału twaróg zawiera najmniej wapnia (w celu zaspokojenia dziennego zapotrzebowania należałoby zjeść około 1 kg twarogu)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Krzysztof Siemianowski, Jerzy Szpendowski: Znaczenie twarogu w żywieniu człowieka. 2016. [dostęp 2016-07-15]. (pol.).