Tygodnik Polski (Harbin) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tygodnik Polski
Częstotliwość	tygodnik
Państwo	Chiny
Pierwszy numer	1922
Ostatni numer	1940
Format	29 cm

Tygodnik Polski – tygodnik wydawany w Harbinie (Chiny) od 1922 do 1940. Była to najdłużej ukazująca się polska gazeta w Mandżurii^[1].

Inicjatorem powstania gazety był proboszcz parafii św. Stanisława w Harbinie, ks. Władysław Ostrowski; pierwszym redaktorem naczelnym był Kazimierz Grochowski^[1].

W latach 1925–1926 ukazywał się z dodatkiem Daleki Wschód, w r. 1930 z dodatkiem Biuletyn Polskiego Koła Akademickiego Badania Chin.

Wydawanie gazety zostało zawieszone przez okupacyjne władze Mandżukuo w ramach ograniczania działalności kulturalno-społecznej harbińskiej Polonii^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b Adam Winiarz: Główne kierunki i formy aktywności Polaków w Mandżurii w latach 1897-1949. W: Polskie ślady na Dalekim Wschodzie. Polacy w Harbinie. Andrzej Furier (red.). Szczecin: Książnica Pomorska im. Stanisława Staszica w Szczecinie, 2008, s. 40. ISBN 978-83-87879-73-0.
↑ Adam Winiarz: Główne kierunki i formy aktywności Polaków w Mandżurii w latach 1897-1949. W: Polskie ślady na Dalekim Wschodzie. Polacy w Harbinie. Andrzej Furier (red.). Szczecin: Książnica Pomorska im. Stanisława Staszica w Szczecinie, 2008, s. 48. ISBN 978-83-87879-73-0.

Linki zewnętrzne

Tygodnik Polski w katalogu Biblioteki Narodowej

[Winiarz-1] Adam Winiarz: Główne kierunki i formy aktywności Polaków w Mandżurii w latach 1897-1949. W: Polskie ślady na Dalekim Wschodzie. Polacy w Harbinie. Andrzej Furier (red.). Szczecin: Książnica Pomorska im. Stanisława Staszica w Szczecinie, 2008, s. 40. ISBN 978-83-87879-73-0.

[2] Adam Winiarz: Główne kierunki i formy aktywności Polaków w Mandżurii w latach 1897-1949. W: Polskie ślady na Dalekim Wschodzie. Polacy w Harbinie. Andrzej Furier (red.). Szczecin: Książnica Pomorska im. Stanisława Staszica w Szczecinie, 2008, s. 48. ISBN 978-83-87879-73-0.

[1]

[2]