Uładzimir Swita – Wikipedia, wolna encyklopedia
![]() Uładzimir Swita w barwach Szachciora Soligorsk (2011) | |
Data i miejsce urodzenia | 20 sierpnia 1970 |
---|---|
Obywatelstwo | |
Wzrost | 179 cm |
Pozycja | napastnik (center) / obrońca |
Uchwyt | prawy |
Uładzimir Fierdzinantawicz Swita, biał. Уладзімір Фердзінантавіч Світа; ros. Владимир Фердинантович Свито – Władimir Fierdinantowicz Swito (ur. 20 sierpnia 1970 w Mińsku) – białoruski hokeista, reprezentant Białorusi. Trener hokejowy.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Dynama Mińsk (1988–1990)
HK Nioman Grodno (1993–1994, 1995, 1996)
Chimik Nowopołock (1993–1994, 1995, 1996)
STS Sanok (1994–1995)
EC Wolfsburg (1995–1996)
STS Sanok (1996)
Dizel Penza (1996–1998)
SMS Warszawa (1998–1999)
Nieftianik Almietjewsk (1998–1999)
Awangard Omsk (1998–1999)
Kristałł Elektrostal (1999–2000)
Tiwali Mińsk (1999–2000)
HK Woroneż (2000–2001)
Junost' Mińsk (2000–2001)
HK Kieramin Mińsk (2000–2005)
Dynama Mińsk (2005–2006)
HK Homel (2005–2006)
HK Kieramin Mińsk (2006–2007)
HK Witebsk (2007–2009)
HK Brześć (2009–2010)
HK Szachcior Soligorsk (2010–2011)
Wychowanek mińskiej szkoły Junost, gdzie uczył się hokeja od IV klasy. Po powołaniu do służby wojskowej od 1988 był zawodnikiem Dynama Mińsk[1]. Potem grał w Niomanie Grodno i Chimiku Nowopołock[2]. Był kapitanem zespołu z Nowopołocka. Już na początku kariery występował zarówno jako napastnik, jak i obrońca, zaś w 1994 grał na pozycji centra. Od początku listopada 1994 był zawodnikiem klubu STS Sanok W tym czasie zawodnikiem tego klubu był jego Białorusin Ihar Filin, w barwach którego 20 listopada 1994 zadebiutował w lidze polskiej edycji 1994/1995 w meczu z Cracovią (9:0) zdobywając gola i trzy asysty. Później grał w sanockiej drużynie ponownie w sezonie 1996/1997 w barwach drużyny z Sanoka[3][4][5]. W edycji 1998/1999 występował w barwach SMS Warszawa[6] (w Warszawie grali wraz z nim jego rodacy Dzmitryj Ausiannikau, Andrej Husau i Andrej Pryma). Zakończył karierę w czerwcu 2011[7].
Występował dwukrotnie w turniejach mistrzostw świata. W 2005 zagrał w 6 meczach, zaliczając 1 asystę, zaś w 2006 rozegrał 7 meczów.
Podczas kariery występował na pozycjach środkowego napastnika oraz obrońcy.
Kariera trenerska
[edytuj | edytuj kod]HK Szachcior Soligorsk 2 (2011-2014), trener
HK Szachcior Soligorsk (2014–2017), asystent trenera
Reprezentacja Białorusi do lat 20 (2014/2015), asystent trenera
Junior Mińsk (2017–2018), asystent trenera
Junior Mińsk (2018–2019), główny trener
Junost' Mińsk (2019/2020), asystent trenera
HK Brześć (2022–), p.o. głównego trenera
Po zakończeniu pozostał w Soligorsku i rozpoczął pracę trenerską. Od 2011 trener drużyny rezerwowej. Od lipca 2014 asystent głównego trenera pierwszej drużyny[8][9][10]. Ponadto mianowano go asystentem treneraw reprezentacji Białorusi do lat 20, w tym podczas mistrzostw świata juniorów do lat 20 w 2015[11]. W 2017 został asystentem trenera Juniora Mińska, Andreja Rasolki, a w połowie 2019 został trenerem tego zespołu[12]. Z tego stanowiska w październiku 2019 wszedł do sztabu głównego trenera seniorskiej drużyny Junosti, Alaksandra Makryckiego[13][14]. Pod koniec czerwca 2022 został mianowany na funkcję p.o. głównego trenera w HK Brześć[15].
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]- Klubowe
Brązowy medal mistrzostw Białorusi: 1993, 1994 z Chimikiem Nowopołock
Złoty medal mistrzostw Białorusi: 1996 z Chimikiem Nowopołock, 2002 z Kieraminem Mińsk
Srebrny medal mistrzostw Białorusi: 2001, 2003, 2004, 2005, 2007 z Kieraminem Mińsk, 2010 z Szachciorem Soligorsk
Puchar Białorusi: 2002 z Kieraminem Mińsk, 2006 z Dynamem Mińsk
Mistrzostwo Wschodnioeuropejskiej Ligi Hokejowej: 2003, 2004 z Kieraminem Mińsk
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Чтобы помнили. Не Малая земля – Прессбол [online], www.pressball.by [dostęp 2017-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-23] .
- ↑ Владимир Свито: год играли, а деньги не отдали – Прессбол [online], www.pressball.by [dostęp 2017-11-27] .
- ↑ SportoweFakty.pl [online] [dostęp 2017-11-27] .
- ↑ Z kim i kiedy STS gra i w jakim składzie. „Tygodnik Sanocki”. Nr 37 (201), s. 12, 15 września 1995.
- ↑ Kibice się niecierpliwią, wróble ćwierkają. „Tygodnik Sanocki”. Nr 26 (242), s. 12, 28 czerwca 1996.
- ↑ SportoweFakty.pl [online] [dostęp 2017-11-27] .
- ↑ Новости ЧБ: ОЧБ: Самый результативный защитник «Шахтера» завершил карьеру [online], belarushockey.com [dostęp 2017-11-27] .
- ↑ Новости ЧБ: ЧБ: Тренерский штаб «Шахтера» пополнили двое наставников [online], belarushockey.com [dostęp 2017-11-27] .
- ↑ Экстралига. Кудин и Свито вошли в тренерский штаб «Шахтера» – Хоккей на BY.Tribuna.com [online], tribuna.com [dostęp 2024-04-26] (ros.).
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2014-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-29)].
- ↑ http://stats.iihf.com/Hydra/451/IHM451000_33_12_0_BLR.pdf
- ↑ Высшая лига: «Юниор» возглавил экс-защитник сборной Беларуси – Хоккей Беларуси, Прибалтики И Украины [online], belarushockey.com [dostęp 2024-04-26] (ros.).
- ↑ Александр Макрицкий – о двух поражениях в Гомеле и переменах в тренерском штабе [online], by/news/intervyu/news83582.html [dostęp 2024-04-26] (ros.).
- ↑ В тренерском штабе «Юниора» произошли изменения [online], by/news/sobytie/news84231.html [dostęp 2024-04-26] (ros.).
- ↑ Владимир Свито назначен и.о. главного тренера „Бреста” [online], hockey.by [dostęp 2024-04-26] (ros.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Uładzimir Swita w bazie Eliteprospects.com (ang.)
- Uładzimir Swita w bazie The Internet Hockey Database (ang.)
- Uładzimir Swita – profil w bazie Eurohockey.com
- Uładzimir Swita – profil w bazie Hokej.net
- Uładzimir Swita – profil w bazie Hockeyus
- Uładzimir Swita – profil w bazie Pointstreak.com
- Uładzimir Swita – profil w bazie R-hockey
- Józef Ząbkiewicz. Galeria hokeistów STS. Władimir Swito. „Tygodnik Sanocki”. Nr 51-52 (163-164), s. 21, 23 grudnia 1994.
- Marej Bluj. Najbardziej lubię walkę. „Nowiny”. Nr 227, s. 7, 24 listopada 1994.
- Uładzimir Swita. hcshahter.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-23)]. – profil na stronie Szachciora Soligorsk