U-490 – Wikipedia, wolna encyklopedia

U-490
ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Typ

XIV

Historia
Stocznia

F. Krupp Germaniawerft AG, Kilonia

Położenie stępki

21 lutego 1942

Wodowanie

24 grudnia 1942

 Kriegsmarine
Wejście do służby

27 marca 1943

Zatopiony

12 czerwca 1944

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

1695/1963 t

Długość

67,1 m

Szerokość

9,35 m

Napęd
dwa silniki wysokoprężne o mocy 2400 kW, dwa silniki elektryczne o mocy 560 kW
Prędkość

14,9/6,2 węzła

Uzbrojenie
dwa działka 37 mm, dwa działka 20 mm
Załoga

55-64

U-490 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu XIV z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1943 roku. Jedynym dowódcą był Oblt. Wilhelm Gerlach.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wcielony do 4. Flotylli U-Bootów celem szkolenia załogi, od kwietnia 1944 roku w 12. Flotylli jako jednostka bojowa.

W maju 1943 roku na okręcie doszło do eksplozji w przedziale akumulatorów, zaś 15 lipca 1943 roku podczas próby alarmowego zanurzenia – do wypadku, w wyniku którego częściowo zalany okręt opadł na dno. Ostatecznie udało się wynurzyć, ale uszkodzenia spowodowały konieczność przeprowadzenia kilkumiesięcznego remontu, podczas którego dodatkowo zamontowano chrapy i wzmocniono uzbrojenie przeciwlotnicze.

Okręt był jednym z dziesięciu zbudowanych podwodnych zbiornikowców, zwanych Milchkühe („mlecznymi krowami”), które skonstruowano z myślą o dostarczaniu paliwa i zaopatrzenia innym U-Bootom operującym na odległych akwenach. Na początku maja 1944 roku okręt wypłynął z Kilonii w swój pierwszy i jedyny rejs bojowy z zadaniem uzupełniania paliwa i zapasów dla jednostek operujących na Oceanie Indyjskim (grupa Monsun).

Podczas przejścia na wyznaczony akwen, 11 czerwca 1944 roku na północny zachód od Azorów U-490 został wykryty przez amerykańską Grupę Wsparcia z lotniskowcem eskortowym USS „Croatan” na czele, ponieważ jeden z nielicznych meldunków radiowych nadanych przez U-Boota został namierzony przez radionamiernik Huff-Duff. Niszczyciele eskortowe: USS „Frost”, USS „Huse” i USS „Inch” rozpoczęły serię ataków bombami głębinowymi, które trwały ponad 15 godzin. Nie zaszkodziły one w większym stopniu U-490, który wyposażony był we wzmocniony kadłub i mógł zejść poniżej zasięgu bomb. Amerykanie zamarkowali więc odwrót; niedługo po północy 12 czerwca U-Boot wynurzył się i dostał pod ostrzał niszczycieli, który doprowadził do jego zatopienia. 60-osobowa załoga U-490 została w całości uratowana.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów. T. 2: Ścigani: 1942-1945. Warszawa: Magnum, 2007. ISBN 978-83-89656-28-5.
  • Lawrence Paterson: Szare wilki Hitlera: U-Booty na Oceanie Indyjskim. Gdańsk: Wyd. L&L, 2005. ISBN 83-88595-83-0.
  • U-490. www.uboat.net. [dostęp 2017-03-18]. (ang.).