U-490 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki | 21 lutego 1942 |
Wodowanie | 24 grudnia 1942 |
Kriegsmarine | |
Wejście do służby | 27 marca 1943 |
Zatopiony | 12 czerwca 1944 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | 1695/1963 t |
Długość | 67,1 m |
Szerokość | 9,35 m |
Napęd | |
dwa silniki wysokoprężne o mocy 2400 kW, dwa silniki elektryczne o mocy 560 kW | |
Prędkość | 14,9/6,2 węzła |
Uzbrojenie | |
dwa działka 37 mm, dwa działka 20 mm | |
Załoga | 55-64 |
U-490 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu XIV z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1943 roku. Jedynym dowódcą był Oblt. Wilhelm Gerlach.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wcielony do 4. Flotylli U-Bootów celem szkolenia załogi, od kwietnia 1944 roku w 12. Flotylli jako jednostka bojowa.
W maju 1943 roku na okręcie doszło do eksplozji w przedziale akumulatorów, zaś 15 lipca 1943 roku podczas próby alarmowego zanurzenia – do wypadku, w wyniku którego częściowo zalany okręt opadł na dno. Ostatecznie udało się wynurzyć, ale uszkodzenia spowodowały konieczność przeprowadzenia kilkumiesięcznego remontu, podczas którego dodatkowo zamontowano chrapy i wzmocniono uzbrojenie przeciwlotnicze.
Okręt był jednym z dziesięciu zbudowanych podwodnych zbiornikowców, zwanych Milchkühe („mlecznymi krowami”), które skonstruowano z myślą o dostarczaniu paliwa i zaopatrzenia innym U-Bootom operującym na odległych akwenach. Na początku maja 1944 roku okręt wypłynął z Kilonii w swój pierwszy i jedyny rejs bojowy z zadaniem uzupełniania paliwa i zapasów dla jednostek operujących na Oceanie Indyjskim (grupa Monsun).
Podczas przejścia na wyznaczony akwen, 11 czerwca 1944 roku na północny zachód od Azorów U-490 został wykryty przez amerykańską Grupę Wsparcia z lotniskowcem eskortowym USS „Croatan” na czele, ponieważ jeden z nielicznych meldunków radiowych nadanych przez U-Boota został namierzony przez radionamiernik Huff-Duff. Niszczyciele eskortowe: USS „Frost”, USS „Huse” i USS „Inch” rozpoczęły serię ataków bombami głębinowymi, które trwały ponad 15 godzin. Nie zaszkodziły one w większym stopniu U-490, który wyposażony był we wzmocniony kadłub i mógł zejść poniżej zasięgu bomb. Amerykanie zamarkowali więc odwrót; niedługo po północy 12 czerwca U-Boot wynurzył się i dostał pod ostrzał niszczycieli, który doprowadził do jego zatopienia. 60-osobowa załoga U-490 została w całości uratowana.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów. T. 2: Ścigani: 1942-1945. Warszawa: Magnum, 2007. ISBN 978-83-89656-28-5.
- Lawrence Paterson: Szare wilki Hitlera: U-Booty na Oceanie Indyjskim. Gdańsk: Wyd. L&L, 2005. ISBN 83-88595-83-0.
- U-490. www.uboat.net. [dostęp 2017-03-18]. (ang.).