U-680 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Położenie stępki | 12 października 1942 |
Wodowanie | 20 listopada 1943 |
Kriegsmarine | |
Wejście do służby | 23 grudnia 1943 |
Los okrętu | zatopiony po wojnie |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | na powierzchni 769 t |
Długość | 67,1 m |
Szerokość | 6,2 m |
Zanurzenie | 4,74 m |
Napęd | |
na powierzchni 2800 KM w zanurzeniu 750 KM | |
Prędkość | na powierzchni 17,7 w. |
Zasięg | na powierzchni 8550 Mm (10 w.) |
Uzbrojenie | |
5 wyrzutni torped (zapas 14) lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm działko 20 mm | |
Załoga | 44 |
U-680 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1943 roku. Jedynym dowódcą był Oblt. Max Ulber.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wcielony do 31. Flotylli U-Bootów celem szkolenia załogi, od sierpnia 1944 roku kolejno w 6. i 11. Flotylli jako jednostka bojowa.
Odbył cztery patrole bojowe, podczas których nie zatopił żadnej jednostki przeciwnika. 27 sierpnia 1944 roku U-Boot został zaatakowany bombami głębinowymi; uszkodzenia spowodowały konieczność przerwania zadania i powrotu do Bergen.
Poddany 5 maja 1945 roku w Zatoce Baring (Dania), przebazowany do Loch Ryan (Szkocja). Zatopiony 28 grudnia 1945 roku podczas operacji Deadlight ogniem artyleryjskim przez niszczyciel HMS „Onslaught”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- U-680. www.uboat.net. [dostęp 2012-02-13]. (ang.).