USS Bergall (SSN-667) – Wikipedia, wolna encyklopedia

USS Bergall (SSN-667)
Ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Typ

Sturgeon

Projekt

SCB-300.65

Historia
Stocznia

Electric Boat

Wodowanie

17 lutego 1968

 US Navy
Wejście do służby

13 czerwca 1969

Wycofanie ze służby

6 czerwca 1996

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


4250 t
4789 t

Długość

89 m

Szerokość

9,65 m

Zanurzenie testowe

400 m

Materiał kadłuba

stal HY-80

Napęd
reaktor S5W,
2 turbiny parowe (15000 KM),
1 śruba
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


15 węzłów
26-27 węzłów

Uzbrojenie
torpedy: 23 x Mk. 48 ADCAP
pociski rakietowe:
  • Harpoon
  • SUBROC
minotorpedy: Mark 60 Captor
Wyrzutnie torpedowe

torpedowe (dziób): 4 x 533 mm

Załoga

99 oficerów i marynarzy

USS Bergall (SSN-667)amerykański myśliwski okręt podwodny z napędem atomowym typu Sturgeon. Wyposażony był w pociski przeciwokrętowe Harpoon oraz rakietowe pociski przeciwpodwodne SUBROC z głowicą jądrową W55 o mocy 5 kT, a także w 23 torpedy Mk. 48 ADCAP i minotorpedy Mk. 60 Captor. „Bergall” zwodowano 17 lutego 1968 roku w stoczni Electric Boat Okręt został przyjęty do służby operacyjnej w marynarce wojennej Stanów Zjednoczonych 13 czerwca 1969 roku, którą pełnił do 6 czerwca 1996 roku

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.
  • SSN-637 Sturgeon class. Ships. Federation of American Scientists. [dostęp 2010-11-18]. (ang.).