USS Bergall (SSN-667) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Projekt | SCB-300.65 |
Historia | |
Stocznia | |
Wodowanie | 17 lutego 1968 |
US Navy | |
Wejście do służby | 13 czerwca 1969 |
Wycofanie ze służby | 6 czerwca 1996 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość | 89 m |
Szerokość | 9,65 m |
Zanurzenie testowe | 400 m |
Materiał kadłuba | |
Napęd | |
reaktor S5W, 2 turbiny parowe (15000 KM), 1 śruba | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Uzbrojenie | |
torpedy: 23 x Mk. 48 ADCAP pociski rakietowe: • Harpoon • SUBROC minotorpedy: Mark 60 Captor | |
Wyrzutnie torpedowe | |
Załoga | 99 oficerów i marynarzy |
USS Bergall (SSN-667) – amerykański myśliwski okręt podwodny z napędem atomowym typu Sturgeon. Wyposażony był w pociski przeciwokrętowe Harpoon oraz rakietowe pociski przeciwpodwodne SUBROC z głowicą jądrową W55 o mocy 5 kT, a także w 23 torpedy Mk. 48 ADCAP i minotorpedy Mk. 60 Captor. „Bergall” zwodowano 17 lutego 1968 roku w stoczni Electric Boat Okręt został przyjęty do służby operacyjnej w marynarce wojennej Stanów Zjednoczonych 13 czerwca 1969 roku, którą pełnił do 6 czerwca 1996 roku
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.
- SSN-637 Sturgeon class. Ships. Federation of American Scientists. [dostęp 2010-11-18]. (ang.).