USS Conner (DD-72) – Wikipedia, wolna encyklopedia
USS Conner (DD-72) | |
Historia | |
Stocznia | William Cramp & Sons |
---|---|
Wodowanie | 21 sierpnia 1917 |
US Navy | |
Nazwa | USS Conner (DD-72) |
Wejście do służby | USN: 12 stycznia 1918 |
Royal Navy | |
Nazwa | HMS Leeds (G27) |
Los okrętu | złomowany w 1947 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | 1020 ton (standardowa) |
Długość | 96,6 m |
Szerokość | 9,55 m |
Zanurzenie | 2,46 m |
Napęd | |
kotły White-Forster turbiny Parsonsa 3 śruby 18 500 KM | |
Prędkość | 30 węzłów |
Uzbrojenie | |
4 x 102 mm 2 x 1-funtówki 12 x 533 mm wt. | |
Załoga | 100 |
USS Conner (DD-72) – amerykański niszczyciel typu Caldwell. Jego patronem był komodor David Conner (1792–1856).
Zwodowano go 21 sierpnia 1917 w stoczni William Cramp & Sons Ship and Engine Building Company w Filadelfii, matką chrzestną była E. Diederich. Jednostka weszła do służby w US Navy 12 stycznia 1918, jej pierwszym dowódcą był Commander A. G. Howe.
Okręt był w służbie w czasie I wojny światowej. Działał jako jednostka eskortowa na wodach amerykańskich i europejskich.
Wycofany ze służby 21 czerwca 1922.
Wrócił do służby 23 sierpnia 1940. Wyposażony w Filadelfii. Przekazany władzom brytyjskim w ramach umowy niszczyciele za bazy 23 października 1940 w Halifaksie. Wszedł do brytyjskiej służby tego samego dnia jako HMS Leeds (G27).
Działał jako jednostka eskortowa m.in. na Morzu Północnym. W kwietniu 1945 odstawiony do rezerwy w Grangemouth. Złomowany w 1947.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.