USS Core (CVE-13) – Wikipedia, wolna encyklopedia

USS Core (CVE-13)
Ilustracja
Klasa

lotniskowiec eskortowy

Typ

Bogue

Historia
Położenie stępki

2 stycznia 1942

Wodowanie

15 maja 1942

 Stany Zjednoczone
Nazwa

USS „Core” (CVE-13)

Wejście do służby

10 grudnia 1942

Wycofanie ze służby

4 października 1946

Los okrętu

sprzedany na złom w 1971

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

7 800 długich ton

Długość

151,1 m

Szerokość

34 m

Zanurzenie

7,9 m

Napęd
2 kotły (285 psi)
1 turbina parowa
1 śruba napędowa
8 500 shp (6,3 MW)
Prędkość

17 węzłów

Uzbrojenie
m.in. 2 × 102 mm
Wyposażenie lotnicze
24 samoloty
Załoga

890

USS Core (CVE-13) – lotniskowiec eskortowy typu Bogue. Służył w US Navy w okresie II wojny światowej. Odznaczony jedną battle star(inne języki) za służbę w czasie II wojny światowej.

Pierwotnie klasyfikowany jako AVG-13, następnie przeklasyfikowany kolejno na ACV-13 20 sierpnia 1942 roku; CVE-13 15 lipca 1943 roku; CVHE-13 12 czerwca 1955 roku; CVU-13 1 lipca 1958 roku i T-AKV-41 7 maja 1959 roku.

Został zwodowany 15 maja 1942 roku w stoczni Seattle-Tacoma Shipbuilding Corporation na podstawie kontraktu podpisanego przez Maritime Commission. Nabyty przez US Navy 1 maja 1942 roku. Wszedł do służby 10 grudnia 1942 roku.

W czasie II wojny światowej pełnił rolę jednostki eskortowej i transportu samolotów.

Jego samoloty zatopiły następujące niemieckie okręty podwodne: U-487, U-67, U-84, U-185, U-378, U-546.

Po wojnie brał udział w operacji Magic Carpet.

Skreślony z listy jednostek floty 15 września 1970 roku i sprzedany na złom w 1971 roku.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]