USS Henry M. Jackson (SSBN-730) – Wikipedia, wolna encyklopedia

USS Henry M. Jackson (SSBN-730)
Klasa	okręt podwodny
Typ	Ohio
	Historia
Stocznia	Electric Boat
Położenie stępki	19 stycznia 1981
Wodowanie	15 października 1983
	US Navy
Nazwa	USS Rhode Island; USS Henry M. Jackson
Wejście do służby	6 października 1984
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 16700 ton; 18700 ton
Długość	170 metrów
Szerokość	10 metrów
Zanurzenie testowe	• oficjalnie 800 stóp (243,84 m); • faktycznie 1000 stóp (300 m)
Materiał kadłuba	HY-80
	Napęd
	1 reaktor PWR GE S8G; 2 turbiny o łącznej mocy 60000 KM; 1 silnik pomocniczy 325 KM; jedna śruba
	Sensory
	• AN/BQQ-6 sonar dziobowy; • AN/BQR-19 sonar nawigacyjny; • AN/BQS-13 sonar aktywny; • TB-16 holowana antena sonaru; • Radar:; AN/BPS-15 albo AN/BPS-16; • Peryskopy: typ 152 i 82
	Uzbrojenie
	• torpedy Mark 48 ADCAP; • SLBM Trident II D-5
Wyrzutnie torpedowe	• 4 wyrzutnie torpedowe Mk 68 (533 mm); • 24 wyrzutnie SLBM
Załoga	155 oficerów i marynarzy
	Multimedia w Wikimedia Commons

USS Henry M. Jackson (SSBN-730) (ex-USS "Rhode Island" (SSBN-730)) – amerykański okręt podwodny napędzany przez siłownię jądrową, przenoszący 24 pociski balistyczne SLBM typu Trident II D-5. Jeden z 14 aktualnie okrętów typu Trident / Ohio pozostających w służbie US Navy w ramach amerykańskiego systemu strategicznego odstraszania nuklearnego.

Przypisy

↑ SSBN-726 Ohio-Class FBM Submarines. Global Security. [dostęp 2015-12-17]. (ang.).

Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.