USS Lunga Point (CVE-94) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | Kaiser Shipyards |
Położenie stępki | 19 stycznia 1944 |
Wodowanie | 11 kwietnia 1944 |
US Navy | |
Nazwa | USS „Lunga Point” (CVE-94) |
Wejście do służby | 14 maja 1944 |
Wycofanie ze służby | 24 października 1946 |
Los okrętu | sprzedany na złom 3 sierpnia 1960 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | lekka: 7800 ton |
Długość | całkowita 156,1 m |
Szerokość | 19,9 m; |
Zanurzenie | 6,9 m |
Napęd | |
2 pięciocylindrowe silniki Skinner Unaflow 9000 shp 4 kotły 285 psi 2 śruby napędowe | |
Prędkość | 19 węzłów |
Zasięg | 10 240 mil morskich przy prędkości 15 węzłów |
Uzbrojenie | |
1 działo kalibru 127 mm 8 podwójnych działek kalibru 40 mm 20 działek kalibru 20 mm | |
Wyposażenie lotnicze | |
27 samolotów | |
Załoga | 923 ludzi |
USS Lunga Point (CVE-94) – amerykański lotniskowiec eskortowy typu Casablanca, który w końcowym okresie II wojny światowej wchodził w skład floty Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych. Został odznaczony pięcioma battle star i Presidential Unit Citation za udział w wojnie na Pacyfiku.