USS Maine (BB-69) – Wikipedia, wolna encyklopedia
![]() | |
Historia | |
Wodowanie | nie zwodowano |
---|---|
![]() | |
Wejście do służby | nie oddano do służby |
Los okrętu | |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | 65.000 ton (standardowa) 70.500 ton (pełna) |
Długość | 280,9 m |
Szerokość | 36,9 m |
Zanurzenie | 11,0 m |
Napęd | |
turbiny parowe 4 × 43,000 KM (128 MW), 8 kotłów, 4 śruby, | |
Prędkość | 28 węzłów |
Uzbrojenie | |
12 x 406 mm 20 x 127 mm 32 x 40 mm Bofors 20 x 20 mm Oerlikon | |
Wyposażenie lotnicze | |
3 × OS2U Kingfisher | |
Załoga | 2150 oficerów i marynarzy |
USS "Maine" (BB-69) został zaplanowany jako pancernik typu Montana i był przeznaczony dla United States Navy. Nazwa pochodziła od stanu Maine.
Został zatwierdzony 19 lipca 1940, a kontrakt został przekazany New York Navy Yard, ale zanim położono stępkę, kontrakt został anulowany 21 lipca 1943. Ten okręt byłby trzecim w historii US Navy noszącym tę nazwę.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Inne okręty noszące nazwę USS "Maine".
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships.