USS Sealion (SS-195) – Wikipedia, wolna encyklopedia
USS Sealion (SS-195) zniszczony w Cavite | |
Typ | |
---|---|
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki | 30 czerwca 1938 |
Wodowanie | 25 maja 1939 |
US Navy | |
Wejście do służby | 27 listopada 1939 |
Los okrętu | zniszczony w bombardowaniu Cavite 10 grudnia 1941 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość | 94,64 metra |
Szerokość | 8,18 metra |
Zanurzenie testowe | 76 metrów |
Napęd | |
4 silniki diesla 4 silniki elektryczne 2 pomocnicze silniki diesla (258 KW) | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Uzbrojenie | |
24 torpedy | |
Wyrzutnie torpedowe | 8 x 533 mm |
Załoga | 58 oficerów i marynarzy |
USS Sealion (SS-195) – amerykański okręt podwodny typu Sargo, zaliczany do grupy jednostek tego typu klasyfikowanej niekiedy jako odrębny typ Seadragon. „Sealion” został pierwszym okrętem amerykańskiej floty podwodnej utraconym w czasie wojny na Pacyfiku. Zwodowany 25 maja 1939 roku w stoczni Electric Boat, wszedł do służby w United States Navy 27 listopada 1939 roku. Trzy dni po japońskim ataku na Pearl Harbor, został zniszczony w trakcie japońskiego bombardowania amerykańskiej stoczni i bazy morskiej w Cavite na Filipinach.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 302. ISBN 1-8510-9563-2.