Układarka rur – Wikipedia, wolna encyklopedia

Układarka rur – pojazd gąsienicowy, zaliczany do grupy maszyn, które są przeznaczone do robót ziemnych. Osprzęt roboczy wysięgnikowy jest mocowany z lewej strony maszyny (tzw. żuraw boczny, dźwig boczny). Wykorzystywana przy budowie rurociągów naftowych, gazowych oraz wodociągów.

Standardowa wersja tej maszyny przystosowana jest do pracy w klimacie umiarkowanym. Może być ona również dostosowana do eksploatacji przy temperaturach powietrza od -50 °C do +40 °C.

Układarka rur możne być wyposażona w osprzęt:

• dźwigowy (wykorzystywany do podnoszenia i układania elementów rurociągu w wykopie),
• zgarniakowy (wykorzystywany do zasypywania wykopu),
• ubijakowy (wykorzystywany do zagęszczania gruntu w wykopie).

Na osprzęt dźwigowy układarek rur składają się:

• wysięgnik, umieszczony po lewej stronie maszyny,
• przeciwwagi,
• wciągarki hydrauliczne haka i wysięgnika.

Główne podzespoły układarki rur to:

• podwozie gąsienicowe,
• rama główna,
• nadwozie,
• układ napędowy,
• hydraulika układu napędowego,
• osprzęt roboczy,
• hydraulika układu roboczego,
• wciągarki.

Podwozie składa się z dwóch ram trakcyjnych o konstrukcji skrzynkowej, które wyposażone są w rolki jezdne, rolki podtrzymujące, koła napinające, koła łańcuchowe, łańcuchy gąsienicowe z płytami gąsienicowymi. Ramy trakcyjne osadzone są na sztywno.

Rama główne jest to jednolita konstrukcja spawana, utworzona przez połączenie ramy przedniej i tylnej. Do ramy przykręcone zamontowane są: chłodnice, silnik, przekładnia hydrokinetyczna (zmiennik momentu), skrzynia biegów, przekładnie boczne i elementy nadwozia.

W skład nadwozia wchodzą: osłony boczne, dach silnika, błotniki, zbiornik paliwa, skrzynka akumulatorów, zbiornik układu hydraulicznego, kabina z fotelem operatora, pulpity, platformy ramy wciągarek, przeciwciężary.

Składa się z następujących elementów:

• silnika z chłodnicą,
• przekładni hydrokinetycznej,
• wału przegubowego,
• skrzyni biegów,
• przekładni głównej z mechanizmem skrętu,
• przekładni bocznych.

Składa się z pomp na przekładni hydrokinetycznej, filtrów ssących i ciśnieniowych oraz zaworów hydraulicznych.

Składa się z wysięgnika o długości 7,3 m lub 9,0 m, dwóch oddzielnych wciągarek (jednej do zmiany położenia wysięgnika, drugiej – ruchów haka). Napęd osprzętu dźwigowego realizowany jest za pomocą systemu hydraulicznego. Oddzielne wciągarki dla haka i wysięgnika, z przekładnią planetarną o napędzie hydrostatycznym. Hamulce bębnów wciągarek są wielotarczowe, mokre, o automatycznym działaniu. Przeciwwagi są sterowane hydraulicznie.

Bezpieczeństwo pracy układu dźwigowego gwarantują:

• awaryjny system opuszczania haka,
• automatyczne hamulce tarczowe sterowane hydraulicznie.

Bezpieczeństwo pracy operatora zapewniają:

• ogranicznik podnoszenia wysięgnika,
• hydrauliczny system awaryjnego opuszczania haka,
• mechaniczny wskaźnik kątowy udźwigu,
• elektroniczny wskaźnik rzeczywistego obciążenia haka wraz z sygnalizatorem jego przeciążenia^[1].

W Polsce układarki rur o maksymalnym udźwigu 33 t, 72 t i 100 t produkowane są w Stalowej Woli.

Przy zastosowaniu osprzętu dźwigowego urządzenie kwalifikuje się jako żuraw oraz podlega dozorowi technicznemu^[2].