Układ kostny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Układ kostny, kościec – układ narządów stanowiący szkielet wewnętrzny kręgowców, składający się z kości i chrząstek. Stanowi element narządu ruchu oraz stanowi osłonę dla niektórych narządów^[1].

Wyróżnić można:

• Układ kostny płazów
• Układ kostny gadów
• Układ kostny ptaków
• Układ kostny ssaków
  • Układ kostny człowieka.

• tkanka kostna