Ulanica – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ulanica
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

rzeszowski

Gmina

Dynów

Liczba ludności (2020)

397[2]

Strefa numeracyjna

16

Kod pocztowy

36-065[3]

Tablice rejestracyjne

RZE

SIMC

0602041[4]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Dynów
Mapa konturowa gminy wiejskiej Dynów, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Ulanica”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Ulanica”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulanica”
Położenie na mapie powiatu rzeszowskiego
Mapa konturowa powiatu rzeszowskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Ulanica”
Ziemia49°50′05″N 22°11′07″E/49,834722 22,185278[1]

Ulanica – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, w gminie Dynów[5][4].

Wieś położona jest na północny zachód od Dynowa, nad potokiem Ulenka, lewym dopływie Sanu.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

Części wsi

[edytuj | edytuj kod]

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy w dokumentach pojawia się nazwa Ulanica w 1436 roku, kiedy to stała się własnością Małgorzaty, córki Piotra Kmity. Lokowana była na prawie niemieckim. Od tego czasu zawsze należała do właścicieli Dynowa. W końcu XIX wieku wieś posiadała szkołę ludową. Było w niej 129 domostw i mieszkało tu 776 osób, w tym 754 Polaków i 22 Rusinów.

W 1908 roku we wsi działała już biblioteka i czytelnia. W 1913 roku Ulanica należała do parafii w Dynowie. W okresie międzywojennym aktywne było tu Stronnictwo Ludowe, które podobnie jak w Harcie i Bachórzu, liczyło ponad 100 członków. Brali oni udział w ogólnopolskim strajku chłopskim w 1937 roku za co byli po jego zakończeniu szykanowani. Na początku XX wieku istniała w Ulanicy Drużyna Bartoszowa - paramilitarna organizacja o charakterze niepodległościowym. W czasie II wojny światowej miejscowy pluton Armii Krajowej liczył 28 żołnierzy. Po wojnie nastąpił wyraźny rozwój wsi. Powstało wiele nowych domów, ochotnicza straż pożarna, własna parafia, szkoła. Funkcjonuje zakład drzewny.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 142712
  2. ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 6 [dostęp 2022-01-22]
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1313 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  5. ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Gmina Dynów
Siedziba gminy
Wsie
Integralne
części wsi

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ulanica&oldid=75085936”