Ulica Karola Miarki w Siemianowicach Śląskich – Wikipedia, wolna encyklopedia
Centrum | |||||||||||||||||||
Ulica K. Miarki na wysokości skrzyżowania z ul. J. Ligonia (widok w kierunku wschodnim) | |||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||
Długość | ok. 190 m | ||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa śląskiego | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Siemianowic Śląskich | |||||||||||||||||||
50°18′03,0″N 19°01′22,9″E/50,300833 19,023028 |
Ulica Karola Miarki – ulica w Siemianowicach Śląskich o długości około 190 metrów, położona w dzielnicy Centrum, na terenach historycznej gminy Huta Laura. Łączy ona od zachodu ulicę. M. Kopernika z ulicą św. Floriana od wschodu. Charakterystycznym elementem ulicy jest zabudowa z początku XX wieku, tworząca zwarty kwartał kamienic i w całości wpisana jest ona do gminnej ewidencji zabytków.
Historia i architektura
[edytuj | edytuj kod]Obecna ulica K. Miarki została wytyczona na terenie historycznej kolonii Neu Berlin, położonej w dawnej gminie Huta Laura[1]. Na mapach wydanych w 1883 i 1901 roku ulica ta kończy się na wysokości dzisiejszego skrzyżowania z ulicą J. Ligonia[2]. Ulica w latach przedwojennych nosiła nazwę Wehowskistrasse[2]. Nazwa pochodzi od nazwiska założyciela laurahuckiej gazowni[1] powstałej na zapleczu kolonii Hugo w 1869 roku[3]. W okresie Polski Ludowej ulica ta nosiła swoją obecną nazwę[2]. W 2004 roku przy ulicy K. Miarki mieszkało 359 osób, zaś w 2014 roku było ich 261, co stanowi spadek o 27,3%[4].
Zabudowa przy ulicy K. Miarki powstała w latach 1903–1905. Tworzy ona wraz z ulicą św. Floriana i ulicą J. III Sobieskiego kwartał zwartej zabudowy czynszowej[5]. Wszystkie istniejące do dziś kamienice są wpisane do gminnej ewidencji zabytków. Są to budynki przy ul. K. Miarki: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14 i 15[6]. Zabudowa jest zarówno własnością gminy, jak i też część budynków jest pod przymusowym zarządem gminy[7].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Ulica Karola Miarki znajduje się w środkowej części Siemianowic Śląskich i na całej długości biegnie przez dzielnicę Centrum[8]. Ulica ta jest drogą gminną[2] i systemie TERYT widnieje ona pod numerem 12674[9]. Kod pocztowy dla wszystkich adresów przy ulicy to 41-100[10].
Numeracja budynków w północnej pierzei ulicy (numery 1-8) rośnie od strony wschodniej, zaś południowej od strony zachodniej (numery 9-15)[8]. Ulica K. Miarki od wschodniej strony krzyżuje się z ulicą św. Floriana. Stamtąd kieruje się na zachód, gdzie kończy się na skrzyżowaniu z ulicą M. Kopernika. Po drodze, po południowej stronie krzyżuje się z ulica. J. Ligonia. Łączna długość ulicy wynosi około 190 m[11].
Ulicą nie kursują pojazdy transportu miejskiego. Najbliższy przystanek autobusowo-tramwajowy ZTM znajduje się przy placu P. Skargi (Siemianowice Plac Skargi), natomiast przy nieodległej ulicy Hutniczej mieści się przystanek autobusowy Siemianowice Hutnicza [nż][12].
Wierni rzymskokatoliccy mieszkający przy ulicy K. Miarki przynależą do parafii św. Antoniego z Padwy[13].
W systemie REGON pod koniec października 2021 roku przy ulicy K. Miarki zarejestrowanych były łącznie 10 aktywnych podmiotów gospodarczych różnego typu. Spośród nich, są to następujące podmioty[14]: zakład pogrzebowy (ul. K. Miarki 4a)[15], firmy budowlane (ul. K. Miarki 6 i 15), biuro rachunkowe (ul. K. Miarki 12) i wspólnota mieszkaniowa (ul. K. Miarki 15)[16].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Halor 2000 ↓, s. 50.
- ↑ a b c d Wojewódzki Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w Katowicach: Geoportal Województwa Śląskiego – ORSIP. mapy.orsip.pl. [dostęp 2021-10-30]. (pol.).
- ↑ Halor 2000 ↓, s. 183.
- ↑ Lokalny... 2016-12 ↓, s. 55.
- ↑ Derus 2012 ↓, s. 121.
- ↑ Pędzińska 2019 ↓, s. 29.
- ↑ Lokalny... 2016-12 ↓, s. 83.
- ↑ a b Grodzki Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej: Geoportal Miasta Siemianowice Śląskie. siemianowice.geoportal2.pl. [dostęp 2021-10-30]. (pol.).
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. Wyszukiwanie. eteryt.stat.gov.pl. [dostęp 2021-10-30]. (pol.).
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., lipiec 2013, s. 1142 [zarchiwizowane 2013-07-15] .
- ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 2021-10-30]. (pol.).
- ↑ Zarząd Transportu Metropolitalnego: Rozkład jazdy ZTM. rj.metropoliaztm.pl. [dostęp 2021-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-29)]. (pol.).
- ↑ Parafia św. Antoniego z Padwy w Siemianowicach Śląskich: Kontakt. swantoni.my.wiara.pl. [dostęp 2021-10-30]. (pol.).
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Baza internetowa REGON. Stan danych na dzień: 05-10-2021. wyszukiwarkaregon.stat.gov.pl, 2021-10-09. [dostęp 2021-10-30]. (pol.).
- ↑ CREDO: Kontakt. www.credosiemianowice.pl. [dostęp 2021-10-30]. (pol.).
- ↑ Firma. Raporty o firmach. Siemianowice Śląskie. Karola Miarki. www.firma.egospodarka.pl. [dostęp 2021-10-30]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Małgorzata Derus , Kolonie robotnicze, „Siemianowicki Rocznik Muzealny” (11), Siemianowice Śląskie: Muzeum Miejskie w Siemianowicach Śląskich, 2012, s. 115–126, ISSN 1644-8154 (pol.).
- Antoni Halor, Przewodnik siemianowicki. Wędrówki po mieście i okolicy, wyd. pierwsze, Siemianowice Śląskie: Urząd Miasta Siemianowice Śląskie, 2000, ISBN 83-913068-1-X (pol.).
- Lokalny Program Rewitalizacji dla Miasta Siemianowice Śląskie na lata 2016-2022, Siemianowice Śląskie: Urząd Miasta Siemianowice Śląskie, grudzień 2016 [dostęp 2021-10-05] (pol.).
- Małgorzata Pędzińska , Gminny Program Opieki nad Zabytkami Siemianowic Śląskich do 2022 roku, Załącznik Nr 1 do uchwały Nr 170/2019 Rady Miasta Siemianowic Śląskich z dnia 19 grudnia 2019 r., bip.msiemianowicesl.finn.pl, Siemianowice Śląskie 2019 (pol.).