Ulica Lubartowska w Lublinie – Wikipedia, wolna encyklopedia

ulica Lubartowska

Stare Miasto, Śródmieście
Widok na ulicę od strony skrzyżowania z aleją „Solidarności”
Państwo	Polska
Miejscowość	Lublin
Długość	1300 m
Przebieg
0 m pl. W. Łokietka 78 m ul. W.Bajkowskiego 135 m ul. Olejna 200 m ul. Noworybna 285 m ul.Świętoduska 300 m ul. Kowalska 400 m ul. Cyrulicza 500 m al. Solidarności / al. Tysiąclecia 600 m ul. Probostwo / ul. Nowy Plac Targowy 700 m ul. M. Biernackiego / ul. Ruska 900 m ul. Czwartek 1300 m ul. Obywatelska / ul. Unicka al. Spółdzielczości Pracy
Położenie na mapie Lublina ulica Lubartowska
Położenie na mapie Polski ulica Lubartowska
Położenie na mapie województwa lubelskiego ulica Lubartowska
51°15′07,8″N 22°34′06,0″E/51,252178 22,568342
Multimedia w Wikimedia Commons

Ulica Lubartowska w Lublinie – jedna z arterii komunikacyjnych Lublina, w dzielnicach Śródmieście (na Lemszczyźnie) i Stare Miasto.

Ulica ciągnie się od Placu Łokietka do Alei Spółdzielczości Pracy (skrzyżowanie z ulicami: Unicką i Obywatelską). Jej nazwa pochodzi od drogi wylotowej na Lubartów. Na odcinku od ulicy Bajkowskiego do Alei „Solidarności” ulica jest jednokierunkowa. W obydwu kierunkach mogą jeździć tylko trolejbusy.

W okresie PRL ulica na krótkim odcinku od placu Łokietka do Kowalskiej miała nazwę „Rady Delegatów”, a przed II wojną światową odcinek ten nosił nazwę ulicy „Nowej”. Na pozostałej długości funkcjonowała nazwa „Lubartowska”.

• 
  Budynek przy ul. Lubartowskiej 39
• 
  Tabliczka z nazwą ulicy na budynku poczty