Ulica Raciborska w Rybniku – Wikipedia, wolna encyklopedia

ulica Raciborska

Śródmieście, Smolna, Maroko-Nowiny, Niewiadom
Ulica Raciborska, widok na jedną z zabytkowych kamienic
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Miejscowość	Rybnik
Długość	ok. 6,3 km
Poprzednie nazwy	Ratiborerstrasse[1]
Przebieg
Rynek w Rybniku ul. Marii Skłodowskiej-Curie rzeka Nacyna boczna ul. Raciborska ul. Wiejska Rondo Wodzisławskie ul. Zebrzydowicka ul. Sławików ul. Grunwaldzka ul. Szczęść Boże ul. Poprzeczna ul. Jana Kotucza / ul. Władysława Stanisława Reymonta boczna ul. Raciborska ul. Lektorska ul. Żytnia Rondo Lievin linia kolejowa ul. Franciszka Pilarczyka / ul. Kornela Ujejskiego ul. Na Niwie ul. Franciszka Pilarczyka ul. Brzozowa ul. Wyboista ul. Głucha ul. Graniczna / ul. Gruntowa ul. Gruntowa ul. Bolesława Krzywoustego ul. Augustyna Kwiotka / ul. Generała Stefana Grota-Roweckiego ul. Sportowa
brak współrzędnych

Ulica Raciborska w Rybniku – jedna z głównych i bardziej ruchliwych ulic w Rybniku. Ulica rozciąga się od rynku i kończy na granicy z Rydułtowami.

Droga biegnie ze wschodu na zachód.

Śródmieście/Smolna:

• Park nad Nacyną
• galeria Plaza

Maroko-Nowiny:

• schron bojowy
• stacja paliw BP
• sklepy (w tym spożywczy Biedronka)
• w pobliżu także Parafia Matki Bożej Częstochowskiej w Rybniku

W dzielnicy Niewiadom droga przebiega przez pozostałości nieczynnej kopalni Szczęście Beaty.