Ulica Tadeusza Kościuszki w Poznaniu (pomnik przyrody) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ulica Tadeusza Kościuszki
pomnik przyrody ustanowiony 1976
Ilustracja
Fragment przy Urzędzie Marszałkowskim
Państwo

 Polska

Lokalizacja

Poznań, ul. Tadeusza Kościuszki

Obwód

do 183 cm

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Tadeusza Kościuszki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Ulica Tadeusza Kościuszki”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ulica Tadeusza Kościuszki”
Ziemia52°24′49,3524″N 16°55′24,3552″E/52,413709 16,923432

Ulica Tadeusza Kościuszkipomnik przyrody (nr 321/1976), zabytkowa aleja drzew (kasztanowców zwyczajnych), zlokalizowana w Poznaniu, wzdłuż ulicy Kościuszki, na odcinku pomiędzy ulicą Feliksa Nowowiejskiego, a Cmentarzem Zasłużonych Wielkopolan.

Fragment między ulicami Solną i Nowowiejskiego

Drzewa znajdują się po bokach ulicy. Rośnie tutaj 50 kasztanowców i jeden dąb szypułkowy, który jednak nie jest pomnikiem przyrody. Drzewa mają największy obwód 250-283 cm i do 19 metrów wysokości. Ich stan zdrowotny nie jest dobry (ubytki, suche konary) z uwagi na dużą ilość spalin i ciasną zabudowa śródmiejska. W momencie powołania pomnika przyrody (1976) drzew było 35 – część z nich dosadzono później, a część została usunięta, stając się ofiarą szrotówka kasztanowcowiaczka. Aleja przecięta jest dwujezdniową ulicą Solną – po jej południowej stronie znajduje się tylko kilka drzew, w tym dąb[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Radosław Jaros, Pomniki przyrody w Poznaniu - przewodnik, Urząd Miasta Poznania, Poznań, 2007, s.47-48, ISBN 83-89343-17-7