Ulica Tadeusza Kościuszki w Poznaniu (pomnik przyrody) – Wikipedia, wolna encyklopedia
pomnik przyrody ustanowiony 1976 | |
Fragment przy Urzędzie Marszałkowskim | |
Państwo | |
---|---|
Lokalizacja | Poznań, ul. Tadeusza Kościuszki |
Obwód | do 183 cm |
Położenie na mapie Poznania | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
52°24′49,3524″N 16°55′24,3552″E/52,413709 16,923432 |
Ulica Tadeusza Kościuszki – pomnik przyrody (nr 321/1976), zabytkowa aleja drzew (kasztanowców zwyczajnych), zlokalizowana w Poznaniu, wzdłuż ulicy Kościuszki, na odcinku pomiędzy ulicą Feliksa Nowowiejskiego, a Cmentarzem Zasłużonych Wielkopolan.
Drzewa znajdują się po bokach ulicy. Rośnie tutaj 50 kasztanowców i jeden dąb szypułkowy, który jednak nie jest pomnikiem przyrody. Drzewa mają największy obwód 250-283 cm i do 19 metrów wysokości. Ich stan zdrowotny nie jest dobry (ubytki, suche konary) z uwagi na dużą ilość spalin i ciasną zabudowa śródmiejska. W momencie powołania pomnika przyrody (1976) drzew było 35 – część z nich dosadzono później, a część została usunięta, stając się ofiarą szrotówka kasztanowcowiaczka. Aleja przecięta jest dwujezdniową ulicą Solną – po jej południowej stronie znajduje się tylko kilka drzew, w tym dąb[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Aleja Niepodległości (pomnik przyrody), Platan klonolistny przy ul. Libelta – w pobliżu
- pomniki przyrody w Poznaniu
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Radosław Jaros, Pomniki przyrody w Poznaniu - przewodnik, Urząd Miasta Poznania, Poznań, 2007, s.47-48, ISBN 83-89343-17-7