Ulises Solís – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ulises Solís

Pseudonim	Archie
Data i miejsce urodzenia	28 sierpnia 1981 Guadalajara
Obywatelstwo	Meksyk
Styl walki	praworęczny
Kategoria wagowa	junior musza
Bilans walk zawodowych
Liczba walk	34
Zwycięstwa	30
Przez nokauty	21
Porażki	2
Remisy	2
Nieodbyte	0

Jose Ulises Solís (ur. 28 sierpnia 1981 w Guadalajarze) – meksykański bokser, były mistrz świata organizacji IBF w kategorii junior muszej (do 108 funtów).

Solís rozpoczął karierę w kwietniu 2000. We wrześniu 2003 pokonał przyszłego mistrza świata WBC, Edgara Sosę.

W lipcu 2004 dostał szansę zdobycia pasa mistrzowskiego organizacji WBO, ale nie wykorzystał jej, przegrywając z Nelsonem Dieppą (była to jego pierwsza porażka w karierze)^[1].

Półtora roku później, w styczniu 2006, po raz drugi wystąpił w pojedynku o tytuł mistrza świata, tym razem organizacji IBF. Tej okazji już nie zmarnował i po wygraniu na punkty z Willem Grigsby został mistrzem.

W tym samym roku jeszcze dwukrotnie skutecznie bronił swojego mistrzowskiego pasa – z byłym mistrzem organizacji WBC Erikiem Ortizem^[2] oraz, po zaciętym pojedynku zakończonym remisem, z Omarem Salado.

25 stycznia 2007 doszło do walki rewanżowej z Grigsbym, w której ponownie wygrał Solís^[3]. Cztery miesiące później Meksykanin po raz czwarty obronił swój tytuł. Pretendentem był były mistrz świata WBC w kategorii słomkowej, Jose Antonio Aguirre. Solís wygrał ten pojedynek przez techniczny nokaut w dziewiątej rundzie^[4]. 4 sierpnia 2007, pokonał przez techniczny nokaut w ósmej rundzie Rodela Mayola^[5]. W ostatniej walce w 2007, Solís wygrał przez techniczny nokaut w dziewiątej rundzie z Bertem Batawangiem^[6].

12 lipca 2008 pokonał na punkty Filipińczyka Glenna Donaire^[7]. Niecałe cztery miesiące później pokonał, również na punkty, Nerysa Espinozę^[8].

Tytuł mistrza świata stracił 19 kwietnia 2009 roku przegrywając przez techniczny nokaut w jedenastej rundzie z Brianem Vilorią. Meksykanin doznał rozcięć skóry nad oboma oczami, sędzia odebrał mu też po punkcie w rundach trzeciej i piątej za uderzenia poniżej pasa^[9].

Na ring powrócił we wrześniu 2009 roku, pokonując mało znanego boksera Dirceu Cabarcę. 27 marca 2010 roku pokonał w walce eliminacyjnej IBF Berta Batawanga, który nie wyszedł do walki po przerwie między piątą i szóstą rundą^[10].

• Lista walk zawodowych Ulisesa Solisa