Upiory Kurhanów – Wikipedia, wolna encyklopedia

Upiory Kurhanów – istoty ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia.

Były to złe duchy nieznanego pochodzenia, służące Czarnoksiężnikowi z Angmaru. Po Wielkiej Zarazie w 1637 roku Trzeciej Ery zostały przez niego wysłane do Kurhanów, gdzie zamieszkały w grobowcach królów Arnoru i Cardolanu. Były wrogo nastawione do każdego, kto odwiedzał Kurhany; więziły ludzi i składały ich w ofierze.

Frodo Baggins i jego towarzysze zostali przez nie uwięzieni w Kurhanach w czasie ich wędrówki do Rivendell. Uratował ich Tom Bombadil, który wygnał jednego z upiorów śpiewając i rozdając skarb znajdujący się w jego kurhanie.

Upiory Kurhanów nie pojawiają się w trylogii filmowej Władca Pierścieni Petera Jacksona.

• Robert Foster: Encyklopedia Śródziemia. Warszawa: Amber, 2002, s. 280. ISBN 83-241-0200-0.