Uprawnienia geodezyjne w Polsce – Wikipedia, wolna encyklopedia

Uprawnienia geodezyjne – uprawnienia nadawane przez Komisję Kwalifikacyjną ds. Uprawnień Zawodowych w Dziedzinie Geodezji i Kartografii. Egzaminy składają się z części pisemnej oraz ustnej. Po pozytywnym wyniku egzaminu dana osoba otrzymuje tytuł zawodowy geodety uprawnionego (do wykonywania samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i kartografii).

W dotychczasowej procedurze nadawane były następujące zakresy uprawnień (pierwsze dwie cyfry oznaczają rok wprowadzenia w prawie danego zakresu, a trzecia cyfra oznacza zakres):

Obecnie zgodnie z ustawą nadaje się uprawnienia w zakresach:

  1. geodezyjne pomiary sytuacyjno-wysokościowe, realizacyjne i inwentaryzacyjne;
  2. rozgraniczanie i podziały nieruchomości (gruntów) oraz sporządzanie dokumentacji do celów prawnych;
  3. geodezyjne pomiary podstawowe;
  4. geodezyjna obsługa inwestycji;
  5. geodezyjne urządzanie terenów rolnych i leśnych;
  6. redakcja map;
  7. fotogrametria i teledetekcja.

Zamiary deregulacji zawodu geodeta

[edytuj | edytuj kod]

Od około 2010 r. politycy zastanawiają się nad uwolnieniem części zawodów tj. zniesienie obowiązku posiadania uprawnień zawodowych. Między innymi projekty ustaw dotyczą również zawodu geodeta[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]