Ursoidea – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ursoidea
G. Fischer, 1817[1]
Ilustracja
Przedstawiciel nadrodziny – niedźwiedź brunatny (Ursus arctos)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Podrząd

psokształtne

Infrarząd

Arctoidea

Nadrodzina

Ursoidea

Rodziny

3 rodziny (w tym 2 wymarłe) + 1 rodzaj wymarły o statusie incertae sedis – zobacz opis w tekście

Ursoideanadrodzina ssaków z podrzędu psokształtnych (Caniformia) w obrębie rzędu drapieżnych (Carnivora).

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do nadrodziny należy jedna współcześnie występująca rodzina[2][3][4][5]:

Opisano również rodziny wymarłe[6]:

Rodzaj wymarły nie sklasyfikowany w żadnej z powyższych rodzin[7]:

  • Adracon Filhol, 1885 – jedynym przedstawicielem był Adracon quercyi Filhol, 1885

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. J.G. Fisher von Waldheim. De systemate Mammalium. „Mémoires de la Société impériale des naturalistes de Moscou”. 5, s. 372, 1817. (łac.). 
  2. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-16]. (ang.).
  3. C.J. Burgin: Introduction. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 23. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  4. C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 27. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  5. Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 151–165. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  6. J.S. Zijlstra, Ursida Tedford, 1976, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-12-17] (ang.).
  7. H. Filhol. Description d’un nouveau genre et d’une nouvelle espèce de carnassier fossile. „Bulletin de la Société philomathique de Paris”. Septieme série. 9, s. 21, 1885. (fr.).