Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii
Państwo

 Polska

Data wydania

29 lipca 2005

Miejsce publikacji

Dz.U. z 2005 r. nr 179, poz. 1485

Tekst jednolity

Dz.U. z 2023 r. poz. 1939

Data wejścia w życie

4 października 2005

Rodzaj aktu

ustawa

Przedmiot regulacji

prawo handlowe, prawo karne

Status

obowiązujący

Ostatnio zmieniony przez

Dz.U. z 2022 r. poz. 2600

Wejście w życie ostatniej zmiany

1 października 2023

Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii − polska ustawa uchwalona przez Sejm RP, regulująca kwestię zwalczania nielegalnej produkcji i dystrybucji narkotyków oraz terapii psychiatrycznej dla osób uzależnionych od środków odurzających.

Ustawa zawiera przepisy o odpowiedzialności karnej za wytwarzanie i rozpowszechnianie narkotyków. Do ustawy dołączono wykazy środków odurzających z ich klasyfikacją. Od 21 sierpnia 2018 r. wykaz substancji zgodnie z ustawą znajduje się w rozporządzeniu ministra właściwego do spraw zdrowia[1]

Ustawa z 2005 r. zastąpiła starszą ustawę z 24 kwietnia 1997 roku (Dz.U. z 2003 r. nr 24, poz. 198)[2]. Od 2005 roku była ona wielokrotnie zmieniana (np. w związku z aktualizacjami list związków) i nowelizowana.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Ustawodawstwo polskie:

Konwencje międzynarodowe:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Artykuł uwzględnia ograniczony pod względem terytorialnym stan prawny na 1 września 2022. Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.