Utensylia – Wikipedia, wolna encyklopedia

XVIII-wieczne utensylia liturgiczne: puszka na komunikanty, patena i kielich (Muzeum Diecezjalne w Bremie)

Utensylia (daw. utensilia) – przedmioty potrzebne do wykonywania jakiejś czynności lub zajęcia; współcześnie – szeroko rozumiane narzędzia, przybory, sprzęt – akcesoria[1].

Określenie pochodzące z łac. utensilia – sprzęty, naczynia, narzędzia (od utensilis – użyteczny)[2].

W aspekcie liturgicznym i historyczno-artystycznym pod pojęciem tym rozumiane są naczynia liturgiczne, takie jak: kielichy, monstrancje, pacyfikały, ampułki, łódki do kadzidła, kadzielnice, puszki na komunikanty, czyli cyboria itp.[3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Słownik wyrazów obcych PWN, Warszawa: PWN, 1991, s. 892; M. Arcta Słownik wyrazów obcych, Warszawa: Wyd. S. Arcta, 1947, s. 385.
  2. ↑ Słownik łacińsko-polski (opr. K. Kumaniecki). Warszawa: PWN, 1975.
  3. ↑ Por. Rupert Berger: Mały słownik liturgiczny. Poznań: "W drodze", 1990, s. 99n.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Utensylia&oldid=68663489”