Uwarowit – Wikipedia, wolna encyklopedia
Właściwości chemiczne i fizyczne | |
Skład chemiczny | krzemian wapnia i chromu (Ca3Cr2[SiO4]3) |
---|---|
Twardość w skali Mohsa | 6,5–7 |
Przełam | muszlowy |
Łupliwość | brak |
Pokrój kryształu | małe, wyraźne kryształy, skupienia ziarniste |
Właściwości mechaniczne | kruchy |
Gęstość minerału | 3,41–3,52 g/cm³ |
Właściwości optyczne | |
Barwa | szmaragdowozielona |
Rysa | biała |
Połysk | szklisty |
Współczynnik załamania | 1,865 |
Inne | izotropowy, przezroczysty, półprzezroczysty |
Uwarowit – minerał z gromady krzemianów zaliczany do grupy granatów. Jest granatem chromowym, barwy szmaragdowozielonej lub ciemnozielonej. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.
Nazwa pochodzi od nazwiska hr. Siergieja Uwarowa; rosyjskiego prezydenta Akademii Petersburskiej i ministra oświaty (1818–1855).
Właściwości
[edytuj | edytuj kod]- Rzadko spotykana odmiana granatu.
- Zazwyczaj tworzy niewielkie kryształy z prążkowanymi ścianami.
- Występuje także w postaci naskorupień i nalotów, tworzy skupienia zbite i ziarniste masy.
- Jest przezroczysty lub przeświecający.
- Nie rozpuszcza się w kwasach.
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Występuje głównie w serpentynitach, często z chromem, w zmetamorfizowanych glinach.
Miejsca występowania na świecie: Rosja – na Uralu: Biziersko, Finlandia – Outukumpu, Turcja – Kap Daglari, Kanada – Quebec, Hiszpania, Indie, RPA – Transwal.
W Polsce spotykany bardzo rzadko, tylko w serpentyninowym masywie w rejonie Sobótki (Dolny Śląsk).
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]- ceniony przez kolekcjonerów i naukowców[potrzebny przypis],
- bardzo rzadko jest używany jako kamień ozdobny lub jubilerski.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- J. Żaba: Ilustrowany słownik skał i minerałów, Videograf II Sp. z o. o – 2003
- W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. „Alma-Press” 2003
- J. Bauer: Przewodnik Skały i minerały, Wyd. Multico 1997
- K. Maślankiewicz: Kamienie szlachetne, Wyd. Geologiczne – 1982
- N. Sobczak: Mała encyklopedia kamieni szlachetnych i ozdobnych, Wyd. Alfa – 1986
- C. Hall: Klejnoty, Kamienie szlachetne i ozdobne, Wyd. Wiedza i Życie – 1996
- W. Schuman: Kamienie szlachetne i ozdobne, Wyd. „Alma-Press” – 2004