Uwe Rahn – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2014-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Uwe Rahn

Data i miejsce urodzenia	21 maja 1962 Mannheim
Wzrost	184 cm
Pozycja	pomocnik, napastnik
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole  RFN
Dorobek medalowy
MŚ II miejsce Meksyk 1986 piłka nożna

Uwe Rahn (ur. 21 maja 1962 w Mannheim) – niemiecki piłkarz występujący na pozycji pomocnika i napastnika.

Rahn w pierwszej połowie lat osiemdziesiątych był jednym z największych talentów piłkarskich Europy. Przeszedł przez najważniejsze szczeble drużyn młodzieżowych, a w 1984 reprezentował RFN na Igrzyskach Olimpijskich w Los Angeles.

Był już wtedy uznanym zawodnikiem Bundesligi. Występował jako środkowy, ofensywny pomocnik.

Bramkostrzelny, niezwykle uzdolniony technicznie, z nieprzeciętnym instynktem ofensywnym, szybko stał się liderem Borussii Mönchengladbach, klubu, w którym stawiał pierwsze poważne kroki.

17 października 1984 zadebiutował w pierwszej reprezentacji w meczu ze Szwecją i wpisał się na listę strzelców. Wydawało się, że będzie kluczową postacią w kadrze prowadzonej przez świeżo nastałego selekcjonera Franza Beckenbauera. Tak się jednak nie stało. Z biegiem czasu odgrywał coraz mniejszą rolę. W 1986 pojechał na mistrzostwa świata do Meksyku, ale nie zagrał ani sekundy.

Tymczasem w rozgrywkach ligowych Rahn urastał do rangi wielkiej gwiazdy. Przekwalifikowany na napastnika, w 1987 zdobył koronę króla strzelców i otrzymał tytuł najlepszego piłkarza roku w Zachodnich Niemczech.

Opinia publiczna i środowiska piłkarskie wrzały. Zewsząd naciskano, a wręcz żądano by Rahn stał się liderem reprezentacji narodowej. Jednak dumny Beckenbauer nie widział w niej miejsca dla bożyszcza tłumów. Sporadycznie dawał mu szansę, ale bez przekonania. Ostatni mecz w barwach narodowych Rahn rozegrał 23 września 1987 z Danią.

Jak pokazała przyszłość, Beckenbauer nie mylił się. Nietrafione transfery, problemy z kontuzjami i nonszalanckie podejście do zawodu sprawiły, że wkrótce Rahn był już tylko cieniem piłkarza sprzed zaledwie dwóch, trzech lat.

W latach dziewięćdziesiątych blondwłosy zawodnik całkowicie zszedł z pierwszych stron gazet. Opuściwszy bez żalu Bundesligę, jesienią 1993 przeniósł się do nowo sformowanej zawodowej ligi japońskiej J-League, gdzie przez półtora roku bronił barw Urawa Red Diamonds. Najpierw jako pomocnik, potem obrońca. Po tym okresie zakończył karierę.

• do 1980 SV Waldhof Mannheim
• 1980 – 1988 Borussia Mönchengladbach
• 1988 – 1989 FC Köln
• wiosna 1989 Borussia Mönchengladbach
• 1989 – 1990 FC Köln
• 1990 – 1991 Hertha BSC
• 1991 – 1992 Fortuna Düsseldorf
• 1992 – 1993 Eintracht Frankfurt
• jesień 1993 – styczeń 1995 Urawa Red Diamonds
• Liczba meczów w Bundeslidze: 318
• Liczba goli w Bundeslidze: 107
• Liczba meczów w reprezentacji: 14
• Liczba goli w reprezentacji: 5

• Najwyższa pozycja w Bundeslidze: 2 (1989 1990)
• Król strzelców Bundesligi: 1987
• Piłkarz roku RFN: 1987