Verna Johnston – Wikipedia, wolna encyklopedia

Verna Johnston

Data urodzenia	18 marca 1930
Data i miejsce śmierci	4 kwietnia 2010 Casterton
Trener	Jack Mackey
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Australia Igrzyska Imperium Brytyjskiego złoto Auckland 1950 lekkoatletyka (sztafeta 110-220-110 j) złoto Auckland 1950 lekkoatletyka (sztafeta 220-110-220-110 j) brąz Auckland 1950 lekkoatletyka (bieg na 100 j)

Verna Johnston, po mężu McIntosh (ur. 18 marca 1930, zm. 4 kwietnia 2010 w Casterton) – australijska lekkoatletka.

Lekkoatletykę uprawiała od 1946 roku^[1].

W 1948 została wicemistrzynią Australii w skoku w dal z wynikiem 5,59 m^[2] przegrywając o 2 centymetry prawo do wyjazdu na igrzyska olimpijskie w Londynie^[3][4]. Podczas tych mistrzostw wywalczyła także brąz w sztafecie 4 × 100 metrów^[3]. Na mistrzostwach kraju w 1950 zdobyła srebrne medale w skoku w dal (z wynikiem 5,24 m^[2]) oraz w sztafecie 4 × 100 metrów^[5], zajęła także 3. miejsce w biegu na 100 jardów z czasem 10,9 s^[2]. W tym samym roku wywalczyła także trzy medale na igrzyskach Imperium Brytyjskiego: złote w sztafetach na 440 (110–220–110) i 660 (220–110–220–110) jardów oraz brązowy w biegu na 100 jardów z czasem 11,1 s^[2]. Była także 4. w skoku w dal z wynikiem 5,54 m i 5. w biegu na 220 jardów z czasem 25,3 s^[2]. 13 lutego 1950 biegła na trzeciej zmianie sztafety 4 × 110 jardów, która wyrównała wynikiem 47,7 rekord Australii w tej konkurencji^[6]. W 1952 została mistrzynią Australii w skoku w dal z wynikiem 5,46 m^[7]. Zajęła również 3. miejsce na 220 jardów z czasem 25,5 s. 5 lipca 1952 podczas testowych zawodów w Londynie australijska sztafeta 4 × 110 jardów z Johnston na drugiej zmianie wyrównała wynikiem 46,9 rekord świata na tym dystansie^[8]. Dzięki funduszom zebranym przez Western Australian Athletic Association Johnston^[9] pojechała na igrzyska olimpijskie 1952, na których wystartowała w sztafecie 4 × 100 m i skoku w dal. Sztafeta z nią w składzie^[10] w pierwszej rundzie pobiła rekord świata na tym dystansie, uzyskując czas 46,1 s^[11]. W finale Australijki upuściły pałeczkę na ostatniej zmianie^[2] i zajęły 5. miejsce z czasem 46,6 s^[12]. W kwalifikacjach skoku w dal Johnston zajęła 10. miejsce z wynikiem 5,58 m i zakwalifikowała się do finału^[13], w którym uplasowała się na 8. pozycji z wynikiem 5,74 m^[14]. 4 sierpnia 1952 w Londynie, podczas meczu lekkoatletycznego imperium brytyjskie – Stany Zjednoczone australijska sztafeta 4 × 110 jardów w składzie: Shirley Strickland, Verna Johnston, Winsome Cripps i Marjorie Jackson ustanowiła wynikiem 46,3 rekord świata w tej konkurencji^[8].

W 1953 wykryto u niej mononukleozę zakaźną, która uniemożliwiała jej treningi^[1][15]. Po konsultacjach z trenerem Jackiem Mackeyem 12 stycznia 1954 ogłosiła zakończenie kariery^[1].

• bieg na 100 jardów – 10,9 (1950)
• bieg na 100 metrów – 12,2 (1951)
• bieg na 200 metrów – 24,4 (1952)
• skok w dal – 5,93 (1952)

W kwietniu 1954 chłopak zawodniczki, Duncan McIntosh, oświadczył się jej^[16]. Ślub odbył się 14 grudnia tegoż roku w kościele metodystów w Claremont^[17]. Para poznała się na wakacjach^[17].

• Verna Johnston. sports-reference.com. [dostęp 2014-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-30)]. (ang.).
• Graham Thomas: Profile – Verna Johnston. oocities.org. [dostęp 2014-03-19]. (ang.).

• Nikki Henningham: Johnston, Verna. womenaustralia.info, 2007-03-11. [dostęp 2014-03-19]. (ang.).