Video scaler – Wikipedia, wolna encyklopedia

Skaler wideo (ang. video scaler) – urządzenie służące konwertowaniu sygnału wideo z określonej wielkości lub rozdzielczości do innej, najczęściej wyższej: zazwyczaj jest określane jako upscaling lub upconverting sygnału wideo z niskiej rozdzielczości (np. SD) do wyższej (np. HD lub UHD).

Skalery wideo najczęściej montowane są w:

• monitorach,
• telewizorach,
• urządzeniach konwertujących,
• urządzeniach nadawczych/edytujących,
• innych urządzeniach audio-wizualnych.

Mogą one również występować w postaci oddzielnego urządzenia – profesjonalne – często zapewniając możliwości edycji parametrów nadawczych. Tego typu jednostki można spotkać jako część kina domowego lub systemu projektorów. W przypadku systemów kina domowego skalery mogą konwertować standardowy sygnał z płyty DVD lub gry wideo do parametrów High Definition, uzyskując najlepszy możliwy obraz.

Skalery wideo są najczęściej urządzeniami cyfrowymi, jednakże łączone są z konwerterami analogowo-cyfrowymi (ADC) i cyfrowo-analogowymi (DAC), aby obsługiwać analogowe wyjścia i wejścia sygnałowe.

Jest to konwersja natywnej rozdzielczości urządzenia do NTSC, PAL, SECAM, ATSC i VESA.

• banding – pasmowanie, posteryzacja
• scaler ringing
• double scaling – podwójne skalowanie

Skalery wideo współpracują z innymi urządzeniami przetwarzającymi obraz, takimi jak procesor wideo (ang. video procesor), aby wzmocnić sygnał i uwydatnić przetwarzany obraz. Tego typu urządzenia mają zazwyczaj regulację następujących parametrów:

• deinterlacing – usuwanie przeplotu,
• aspect ratio control – kontrola współczynnika proporcji obrazu,
• zoom cyfrowy i pan scan,
• regulacje wartości: jasność/kontrast/odcień/saturacja/ostrość/gamma,
• inverse-telecine i frame rate conversion – konwersja częstotliwości wyświetlania klatek,
• color point conversion – konwersja 601 do 709 lub 709 do 601,
• color space conversion – konwersja przestrzeni barw (component do RGB / RGB do component),
• redukcja szumów typu mosquito,
• block noise reduction – redukcja szumów blokowych,
• detail enhancement – poprawa jakości szczegółów obrazu,
• edge enhancement – poprawa jakości reprezentacji krawędzi,
• motion compensation – kompensacja ruchu,
• wstępna i główna kalibracja (włączając niezależnie odcień/nasycenie/luminancję).

Istnieją 2 typy skalerów:

• specjalizowane układy scalone,
• samodzielne jednostki funkcjonalne – całkowicie samodzielnie działające urządzenia, takie jak odtwarzacze DVD czy zewnętrzne przystawki typu Set-top box.

Najbardziej znane na rynku układy scalone, które stosowano w urządzeniach w 2007 r.:

• Genesis Microchip – chipset FLI,
• Sigma Designs – chipset VXP,
• Integrated Device Technology – chipset HQV,
• Silicon Image – chipset VRS.

• artefakt
• dithering