Wólka Przybójewska – Wikipedia, wolna encyklopedia
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) | |
Strefa numeracyjna | 24 |
Kod pocztowy | 09-151[4] |
Tablice rejestracyjne | WPN |
SIMC | 0562206[5] |
Położenie na mapie gminy Czerwińsk nad Wisłą | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
Położenie na mapie powiatu płońskiego | |
52°25′44″N 20°28′22″E/52,428889 20,472778[1] |
Wólka Przybójewska – wieś sołecka[6] w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płońskim, w gminie Czerwińsk nad Wisłą[5][7].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
W drugiej połowie XVIII wieku dziedzicem Przybojewa i Wólki Przybojewskiej był Nereusz Ostaszewski h. Ostoja, poseł na Sejm Czteroletni, a następnie jego syn Józef Ostaszewski (1800-1851). W drugiej połowie XIX w. wieś należała do rodziny Dębskich herbu Prawdzic[8].
W Wólce Przybojewskiej zachował się zespół pałacowy (pałac klasycyzujący z ok. 1925 i park krajobrazowy).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 151392
- ↑ Wieś Wólka Przybójewska w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2025-01-06] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2025-01-06] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1486 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ BIP gminy, sołectwa
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ "Herbarz polski" Adama Bonieckiego, t. 1-13, 1899-1909
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Przybojewska Wólka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 193 .