Zbrojnik niebieski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zbrojnik niebieski
	Ancistrus dolichopterus
	Kner, 1854
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	sumokształtne
Rodzina	zbrojnikowate
Podrodzina	Hypostominae
Rodzaj	Ancistrus
Gatunek	zbrojnik niebieski
Synonimy
	Hypostoma punctatum Jardine, 1841; Xenocara dolichoptera (Kner, 1854);
	Hypostoma punctatum Jardine, 1841; Xenocara dolichoptera (Kner, 1854);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zbrojnik niebieski^[3], wąsacz niebieski^[4] (Ancistrus dolichopterus) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny zbrojnikowatych (Loricariidae). Glonojad, hodowany w akwariach. Jedna z najbardziej popularnych ryb zbrojnikowatych. W katalogach akwarystycznych oznaczana symbolem L183. Często mylona z A. hoplogenys^[5].

Występowanie

Gatunek szeroko rozprzestrzeniony w wodach Brazylii i Gujany – w dorzeczu górnej i środkowej Amazonki^[5].

Morfologia

Budowa typowa dla zbrojników. Dość duża głowa, szerokie płetwy piersiowe i brzuszne, płetwa grzbietowa wysoka, płetwa tłuszczowa obecna. Podstawowym kolorem jest czarny.^[6] Całe ciało łącznie z płetwami pokryte jasnymi, nierównomiernymi cętkami. Dymorfizm płciowy: dorosłe samce mają na pysku narośla w formie wąsików (stąd nazwa wąsacz). Zbrojnik niebieski osiąga do 13 cm długości^[4].

Biologia

Aktywny o zmroku, w dzień chowa się w swojej kryjówce. Gatunek jajorodny, rozmnaża się również w niewoli. Ikry i narybku pilnuje samiec^[4]. Jest rybą stosunkowo spokojną, jedynie wobec innych zbrojników potrafi być agresywny.

Warunki w akwarium

W wystroju akwarium zaleca się umieszczenie korzeni, kamieni, grubych kawałków bambusa lub rurek, które służą mu za kryjówki. Jest dość odporny na zmiany składu chemicznego wody.

Pokarm

Pokarm pobierany jest z dna. Zbrojnik odżywia się glonami i leżącymi na dnie resztkami pokarmów. Należy dokarmiać go warzywami^[4] – parzoną sałatą, skrawkami gotowanej marchwi, parzonymi płatkami owsianymi, suchymi pokarmami np. w tabletkach, jak i mięsem rybim.

Zalecane warunki w akwarium
Zbiornik	duży, długość minimum 80 cm^[7], dobrze natleniony
Temperatura wody	22–26 °C^[4]
Twardość wody	miękka do twardej 4–18°n^[4]
Skala pH	ok. 7^[4]
Pokarm	głównie roślinny (na bazie glonów i warzyw), ale również mięsny

Przypisy

↑ Ancistrus dolichopterus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Ancistrus dolichopterus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Stanislav Frank: Wielki atlas ryb. Przekład: Henryk Szelęgiewicz. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1974.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Wally Kahl, Burkard Kahl, Dieter Vogt: Atlas ryb akwariowych. Przekład: Henryk Garbarczyk i Eligiusz Nowakowski. Warszawa: Delta W-Z, 2000. ISBN 83-7175-260-1.
↑ ^a ^b Ferraris Jr. et al. (red.): Check list of the freshwater fishes of South and Central America. EDIPUCRS, 2003, s. 729. ISBN 978-85-7430-361-1.
↑ Ancistrus dolichopterus summary page [online], FishBase [dostęp 2020-04-11] (ang.).
↑ Ancistrus dolichopterus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 10 lutego 2011]

[itis-1] Ancistrus dolichopterus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Ancistrus dolichopterus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[Frank-3] Stanislav Frank: Wielki atlas ryb. Przekład: Henryk Szelęgiewicz. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1974.

[Kahl-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Wally Kahl, Burkard Kahl, Dieter Vogt: Atlas ryb akwariowych. Przekład: Henryk Garbarczyk i Eligiusz Nowakowski. Warszawa: Delta W-Z, 2000. ISBN 83-7175-260-1.

[Ferraris-5] Ferraris Jr. et al. (red.): Check list of the freshwater fishes of South and Central America. EDIPUCRS, 2003, s. 729. ISBN 978-85-7430-361-1.

[6] Ancistrus dolichopterus summary page [online], FishBase [dostęp 2020-04-11] (ang.).

[FB-7] Ancistrus dolichopterus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 10 lutego 2011]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]