Wężynka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wężynka
Nerophis ophidion[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

igliczniokształtne

Rodzina

igliczniowate

Rodzaj

Nerophis

Gatunek

wężynka

Synonimy
  • Nerophis vittata Rafinesque 1810
  • Schyphius littoralis Risso, 1827
  • Scyphicus teres Rathke, 1837
  • Scyphius violaceus Risso, 1827
  • Syngnathus barbarus Linnaeus 1758
  • Syngnathus maximus Walbaum 1792
  • Syngnathus ophidion Linnaeus, 1758
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Wężynka[3] (Nerophis ophidion) – gatunek morskiej ryby z rodziny igliczniowatych (Syngnathidae).

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Północno-wschodni Ocean Atlantycki wzdłuż wybrzeży Europy (od południowej Norwegii) do Maroka, Morze Bałtyckie, Śródziemne i Czarne, nad piaszczystym podłożem oraz w zaroślach traw morskich, na głębokościach od 2–15 m. Wstępuje do wód słonawych.

Ciało wydłużone, bardzo wąskie, o zmiennym ubarwieniu, w przekroju okrągłe, u samicy lekko spłaszczone. Samice osiągają długość do 30 cm, samce są o kilka centymetrów krótsze. Wąski, wyciągnięty pysk o długości równej połowie długości głowy. Brak innych płetw, poza płetwą grzbietową. Jedynie u osobników młodocianych są obecne płetewki piersiowe i płetwa ogonowa, które zanikają w pierwszych 3–4 miesiącach życia. U samców nie występuje torba lęgowa. Tarło odbywa od maja do sierpnia. Samica przykleja 200–300 ziaren ikry do zagłębienia skórnego wzdłuż brzusznej części ciała samca. Wylęgłe ryby mają 1 cm długości. Żyją do trzech lat.

Odżywianie

[edytuj | edytuj kod]

Wężynka żywi się skorupiakami i narybkiem innych gatunków.

Ochrona

[edytuj | edytuj kod]

Na terenie Polski gatunek był objęty ścisłą ochroną gatunkową[4][5]. Od 2014 r. podlega ochronie częściowej[6][7].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nerophis ophidion. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 6 lutego 2010]
  • Josef Reichholf, Gunter Steinbach, Claus Militz: Wielka encyklopedia ryb : słodkowodne i morskie ryby Europy. Wiśniewolski Wiesław (tłum.). Warszawa: Muza, 1994. ISBN 83-7079-317-7.
  • Włodzimierz Załachowski: Ryby. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12286-2.
  • Ludwik Żmudziński: Świat zwierzęcy Bałtyku : atlas makrofauny. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1990. ISBN 83-02-02374-4.