Węzeł (botanika) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dwa pąki na węźle u podstawy każdego z ogonków dwóch przeciwległych liści jesionu.

Węzeł^[1], węzeł łodygowy^[2], kaulom^[2] – krótki, często zgrubiały fragment łodygi z którego wyrastają kwiaty i liście oraz w którym łączą się tkanki przewodzące łodygi z tkankami przewodzącymi liści i pędów bocznych^[1]^[2].

Zobacz też

międzywęźle

Przypisy

↑ ^a ^b Praca zbiorowa: Tablice biologiczne. Warszawa: Wydawnictwo Adamantan, 2003, s. 86. ISBN 83-7350-029-4.
↑ ^a ^b ^c węzeł łodygowy, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-02-29] .

[Adamantan-1] Praca zbiorowa: Tablice biologiczne. Warszawa: Wydawnictwo Adamantan, 2003, s. 86. ISBN 83-7350-029-4.

[pwn-2] węzeł łodygowy, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-02-29] .

[1]

[2]