Właściciel procesu – Wikipedia, wolna encyklopedia
Właściciel procesu, menedżer procesu (ang. process owner, process manager) – jedna z ról w zarządzaniu procesami. Obok wykonawcy czynności w procesie oraz klienta procesu rola ta uznawana jest za konieczny element osobowy każdego zarządzanego procesu biznesowego[1][2].
Znaczenie roli właściciela procesu oraz cel jej powołania
[edytuj | edytuj kod]Ustanowienie właścicieli procesów jest warunkiem realnego funkcjonowania zarządzania procesami (nazywanego też zarządzaniem procesowym) w organizacji. Celem powołania tej roli jest skupienie kompetencji i odpowiedzialności za planowanie i przebieg procesu w rękach jednej osoby. Właścicielem procesu jest zawsze konkretna osoba wskazana z imienia i nazwiska, w odróżnieniu np. od wykonawcy czynności, którego wskazuje się z funkcji (stanowiska) zajmowanego w organizacji[3].
Zadania realizowane przez właściciela procesu
[edytuj | edytuj kod]Rola właściciela procesu polega na zarządzaniu konkretnym procesem. Do zadań właściciela procesu należy[1][2]:
- definiowanie celu lub celów, które ma realizować proces,
- określanie zasobów niezbędnych do realizacji procesu,
- określanie mierników i wskaźników właściwych dla oceny procesu (KPI),
- pomiar procesu oraz zbieranie danych dotyczących procesu,
- bieżący nadzór nad przebiegiem procesu,
- zapewnianie poprawności przebiegu procesu (zapewnianie jakości procesu) i reagowanie na zaburzenia w jego przebiegu,
- obserwacja działań podejmowanych przez wykonawców kroków w procesie, weryfikacja ich błędów i pomyłek,
- motywowanie wykonawców czynności w procesie,
- zachęcanie do zgłaszania przez wykonawców czynności uwag dotyczących przebiegu procesu i spostrzeżeń ukierunkowanych na jego optymalizację oraz analiza tych zgłoszeń,
- formułowanie wniosków oraz inicjowanie i przeprowadzanie zmian w przebiegu procesu,
- optymalizacja procesu,
- kontakt z właścicielami innych procesów,
- weryfikowanie miejsca procesu w strukturze procesów organizacji,
- reprezentowanie procesu przed najwyższym kierownictwem organizacji.
Dobre praktyki w zakresie powoływania i funkcjonowania właściciela procesu
[edytuj | edytuj kod]Do dobrych praktyk w zakresie powoływania i funkcjonowania właściciela procesu zalicza się następujące[4][3]:
- właściciel procesu powinien być wykonawcą przynajmniej jednej czynności w procesie,
- właścicielem procesu powinna być osoba zajmująca stanowisko kierownicze,
- właściciel procesu powinien mieć zaawansowaną wiedzę odnośnie do „swojego” procesu,
- rola właściciela procesu powinna być podejmowana przez osobę świadomie i dobrowolnie, a sposób jej powołania powinien temu sprzyjać (np. konkurs, rekrutacja wewnętrzna),
- rola właściciela procesu powinna być starannie zdefiniowana i formalnie zakomunikowana w organizacji,
- uprawnienia właściciela procesu muszą być realne, a nie tylko formalne,
- sposób współpracy z właścicielem danego procesu powinien być jasno zdefiniowany i znany uczestnikom tego procesu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Brajer-Marczak R., Piwowar-Sulej K., „Właściciel procesu, menedżer procesu, kierownik projektu – analiza porównawcza ról i kompetencji”, Marketing i Rynek 4/2017, s. 22–31.
- ↑ a b Nowosielski S. (red.), „Procesy i projekty logistyczne”, Wydawnictwo UE we Wrocławiu, Wrocław 2008, s. 87–89.
- ↑ a b Systemowe wsparcie procesów zarządzania w JST – Portal wiedzy JST https://web.archive.org/web/20180825151949/http://jst.uwm.edu.pl/portalwiedzy/index.php?action=artikel&cat=2&id=27&artlang=pl.
- ↑ Skrzypek E., Hofman M., „Zarządzanie procesami w przedsiębiorstwie”, Oficyna a Wolters Kluwer business, Warszawa 2010, s. 106–108.