Właściciel procesu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Właściciel procesu, menedżer procesu (ang. process owner, process manager) – jedna z ról w zarządzaniu procesami. Obok wykonawcy czynności w procesie oraz klienta procesu rola ta uznawana jest za konieczny element osobowy każdego zarządzanego procesu biznesowego[1][2].

Znaczenie roli właściciela procesu oraz cel jej powołania

[edytuj | edytuj kod]

Ustanowienie właścicieli procesów jest warunkiem realnego funkcjonowania zarządzania procesami (nazywanego też zarządzaniem procesowym) w organizacji. Celem powołania tej roli jest skupienie kompetencji i odpowiedzialności za planowanie i przebieg procesu w rękach jednej osoby. Właścicielem procesu jest zawsze konkretna osoba wskazana z imienia i nazwiska, w odróżnieniu np. od wykonawcy czynności, którego wskazuje się z funkcji (stanowiska) zajmowanego w organizacji[3].

Zadania realizowane przez właściciela procesu

[edytuj | edytuj kod]

Rola właściciela procesu polega na zarządzaniu konkretnym procesem. Do zadań właściciela procesu należy[1][2]:

  • definiowanie celu lub celów, które ma realizować proces,
  • określanie zasobów niezbędnych do realizacji procesu,
  • określanie mierników i wskaźników właściwych dla oceny procesu (KPI),
  • pomiar procesu oraz zbieranie danych dotyczących procesu,
  • bieżący nadzór nad przebiegiem procesu,
  • zapewnianie poprawności przebiegu procesu (zapewnianie jakości procesu) i reagowanie na zaburzenia w jego przebiegu,
  • obserwacja działań podejmowanych przez wykonawców kroków w procesie, weryfikacja ich błędów i pomyłek,
  • motywowanie wykonawców czynności w procesie,
  • zachęcanie do zgłaszania przez wykonawców czynności uwag dotyczących przebiegu procesu i spostrzeżeń ukierunkowanych na jego optymalizację oraz analiza tych zgłoszeń,
  • formułowanie wniosków oraz inicjowanie i przeprowadzanie zmian w przebiegu procesu,
  • optymalizacja procesu,
  • kontakt z właścicielami innych procesów,
  • weryfikowanie miejsca procesu w strukturze procesów organizacji,
  • reprezentowanie procesu przed najwyższym kierownictwem organizacji.

Dobre praktyki w zakresie powoływania i funkcjonowania właściciela procesu

[edytuj | edytuj kod]

Do dobrych praktyk w zakresie powoływania i funkcjonowania właściciela procesu zalicza się następujące[4][3]:

  • właściciel procesu powinien być wykonawcą przynajmniej jednej czynności w procesie,
  • właścicielem procesu powinna być osoba zajmująca stanowisko kierownicze,
  • właściciel procesu powinien mieć zaawansowaną wiedzę odnośnie do „swojego” procesu,
  • rola właściciela procesu powinna być podejmowana przez osobę świadomie i dobrowolnie, a sposób jej powołania powinien temu sprzyjać (np. konkurs, rekrutacja wewnętrzna),
  • rola właściciela procesu powinna być starannie zdefiniowana i formalnie zakomunikowana w organizacji,
  • uprawnienia właściciela procesu muszą być realne, a nie tylko formalne,
  • sposób współpracy z właścicielem danego procesu powinien być jasno zdefiniowany i znany uczestnikom tego procesu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Brajer-Marczak R., Piwowar-Sulej K., „Właściciel procesu, menedżer procesu, kierownik projektu – analiza porównawcza ról i kompetencji”, Marketing i Rynek 4/2017, s. 22–31.
  2. a b Nowosielski S. (red.), „Procesy i projekty logistyczne”, Wydawnictwo UE we Wrocławiu, Wrocław 2008, s. 87–89.
  3. a b Systemowe wsparcie procesów zarządzania w JST – Portal wiedzy JST https://web.archive.org/web/20180825151949/http://jst.uwm.edu.pl/portalwiedzy/index.php?action=artikel&cat=2&id=27&artlang=pl.
  4. Skrzypek E., Hofman M., „Zarządzanie procesami w przedsiębiorstwie”, Oficyna a Wolters Kluwer business, Warszawa 2010, s. 106–108.