Władimir Diomin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Władimir Diomin
Pełne imię i nazwisko

Władimir Timofiejewicz Diomin

Data i miejsce urodzenia

10 marca 1921
Aloszkino, gubernia riazańska, Rosyjska FSRR

Data i miejsce śmierci

10 października 1966
Moskwa

Wzrost

163 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1939–1943 Spartak Moskwa 3 (1)
1944–1952 CDKA/CDSA Moskwa 191 (82)
1952–1953 Drużyna miasta Kalinin/MWO Moskwa 2 (0)
1954 CDSA Moskwa 4 (0)
W sumie: 200 (83)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1952  ZSRR 1 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1955–1957 CSKA Moskwa (szkoła)
1958 ODO Lwów
1958–1966 CSKA Moskwa (szkoła)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Władimir Timofiejewicz Diomin, ros. Владимир Тимофеевич Дёмин (ur. 10 marca 1921 we wsi Aloszkino w guberni riazańskiej, Rosyjska FSRR, zm. 10 października 1966 w Moskwie) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Zaczął grać w 1935 roku w zespole Krasnopriesnienskiego Parku dla dzieci w Moskwie, następnie w 1937-1938 w juniorskiej drużynie Spartaka Moskwa. W 1939 debiutował w podstawowym składzie Spartaka Moskwa. W 1944 przeszedł do wojskowego klubu CDKA Moskwa. Od 1947 pełnił funkcje kapitana drużyny. We wrześniu 1952, po rozformowaniu CDSA, zasilił skład drużyny miasta Kalinin, która w następnym roku powróciła do Moskwy i zmieniła nazwę na MWO Moskwa. W 1954 roku zakończył karierę piłkarską w odrodzonym CDSA Moskwa[1].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

27 maja 1952 debiutował w reprezentacji ZSRR w nieoficjalnym meczu z Węgrami (2:1).

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę trenerską. W latach 1955–1957 oraz od czerwca 1958 do października 1966 trenował w szkole piłkarskiej CSKA Moskwa. Od stycznia do maja 1958 prowadził ODO Lwów. Zachorował na gruźlicę i potem leczył się w podmoskiewskiej klinice. Ale ignorował zalecenia lekarzy, nie dotrzymywał się reguł leczenia szpitalnego, co doprowadziło do szybkiej śmierci byłego piłkarza. Zmarł 10 października 1966 w Moskwie. Został pochowany na cmentarzu Wagańkowskim[2].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe

[edytuj | edytuj kod]
  • mistrz ZSRR: 1939, 1946, 1947, 1948, 1950, 1951
  • wicemistrz ZSRR: 1945, 1949
  • zdobywca Pucharu ZSRR: 1945, 1948, 1951
  • finalista Pucharu ZSRR: 1944

Sukcesy indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]