Władysław Cierpicki – Wikipedia, wolna encyklopedia
Władysław Cierpicki (ur. 23 sierpnia 1886 w Zaczepicach, zm. ?) – major piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się we wsi Zaczepice, w gminie Bielica powiatu lidzkiego, w rodzinie Mikołaja.
Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. 1 czerwca 1921, w stopniu kapitana, pełnił służbę w 6 Pułku Piechoty Legionów[1]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 255. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2]. W lipcu tego roku został przeniesiony do 10 Pułku Piechoty w Łowiczu na stanowisko dowódcy batalionu sztabowego[3][4]. W 1924, po likwidacji batalionu sztabowego, został wyznaczony na stanowisko kwatermistrza[5]. W lipcu 1925 został przesunięty na stanowisko dowódcy II batalionu[6]. W czerwcu 1927 został przeniesiony do 24 Pułku Piechoty w Łucku na stanowisko kwatermistrza[7], a w kwietniu 1928 został przesunięty na stanowisko dowódcy I batalionu[8][9]. W marcu 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr II[10], a z dniem 31 sierpnia tego roku przeniesiony w stan spoczynku[11].
W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Wilno Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr III. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[12].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)[13][14]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 40.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 31.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 545.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 152, 401.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 145, 346.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 77 z 24 lipca 1925 roku, s. 416.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 25 czerwca 1927 roku, s. 185.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 173.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 40, 169.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 86.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 216.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 326, 890.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 152.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 40.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.