Władysław Wyderka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2020-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Władysław Wyderka (ur. 4 lipca 1891 w Szebniach, zm. 21 lutego 1987 w Przemyślu), duszpasterz wśród robotników polskich we Francji, Kanclerz Kurii Biskupiej w Przemyślu, kanonik kapituły przemyskiej.

Ukończył gimnazjum w Jaśle w 1909. W latach 1914–1918 odbył studia teologiczne w Seminarium Duchownym w Przemyślu. Święcenia przyjął w 1918. Jako wikariusz pracował w Haczowie /1918 - 25/ i w Przeworsku 1925 - 26. Od 1926 do 1938 r. pracował jako duszpasterz wśród robotników polskich we Francji. Był asystentem Akcji Katolickiej. W 1938 został mianowany sekretarzem Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej i dyrektorem Diecezjalnego Związku „Caritas”^[1]. Przez 37 lat był kanclerzem kurii biskupiej w Przemyślu (od 1939 do 1977). W 1947 otrzymał godność podkomorzego (szambelana) tajnego nadliczbowego Jego Świątobliwości Ojca św. Piusa XII^[2]. Od 1949 był kanonikiem gremialnym kapituły przemyskiej. Był egzaminatorem synodalnym, w Seminarium Duchownym uczył języka francuskiego. W 1974 otrzymał godność protonotariusza apostolskiego.

Został pochowany w grobowcu kapituły rzymskokatolickiej na cmentarzu Głównym w Przemyślu.