Włodzimierz Jarosławowicz (1020–1052) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Włodzimierz II
ilustracja
Książę nowogrodzki
Okres

od 1034
do 1052

Poprzednik

Jarosław I Mądry

Następca

Izjasław I

Dane biograficzne
Dynastia

Rurykowicze

Data urodzenia

1020

Data śmierci

4 października 1052

Miejsce spoczynku

Sobór Sofijski w Nowogrodzie Wielkim

Ojciec

Jarosław I Mądry

Matka

Ingegerda

Rodzeństwo

Izjasław,
Światosław II,
Wsiewołod,
Elżbieta,
Anna,
Anastazja,
Wiaczesław,
Igor

Dzieci

Rościsław Włodzimierzowic

Włodzimierz Jarosławowicz (ur. w 1020, zm. 4 października 1052) – książę nowogrodzki, syn Jarosława Mądrego i Ingegerdy (Ireny) – córki króla Szwecji Olafa.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Według różnych źródeł objął tron nowogrodzki w 1030 lub 1034. W rządach pomagali mu wojewoda Wyszata i biskup Łuka Żydiata.

W 1042 dokonał zwycięskiej wyprawy zbrojnej na Jam w południowej Finlandii, w 1043 wraz z Haraldem Surowym podjął nieudaną wyprawę na Bizancjum.

Zbudował w Nowogrodzie Wielkim sobór Sofijski, poświęcony 14 września 1052 przez biskupa Łukę, jak również kamienny zamek i mury obronne. Zmarł w 1052, i został pochowany w soborze Sofijskim.

Pozostawił syna Rościsławaksięcia tmutarakańskiego.