Włodzimierz Puzyna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Włodzimierz Puzyna

Data i miejsce urodzenia	9 lipca 1947 Szczecin
Zawód, zajęcie	fizyk, nauczyciel akademicki, polityk
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Stanowisko	poseł na Sejm I, II i III kadencji (1991–2001), rektor Wyższej Szkoły Administracji Publicznej w Szczecinie (1995–2012)
Odznaczenia

Włodzimierz Puzyna (ur. 9 lipca 1947 w Szczecinie) – polski fizyk, nauczyciel akademicki i polityk, w latach 80. działacz „Solidarności”, konsul honorowy Francji w Szczecinie, w latach 1991–2001 poseł na Sejm I, II i III kadencji.

Pochodzi z rodziny książęcej pieczętującej się herbem Oginiec^[1]. Jest synem Józefa, kapitana marynarki wojennej i żeglugi wielkiej^[2], oraz Marii z domu Zaremba^[1].

Ukończył w 1972 studia na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. W 1979 uzyskał stopień doktora nauk przyrodniczych na Uniwersytecie Jagiellońskim (w Instytucie Biologii Molekularnej). W 1972 został nauczycielem w szkole średniej^[3]. W latach 1974–1990 był pracownikiem naukowym Zakładu Fizyki Akademii Rolniczej w Szczecinie, w latach 1990–1995 dyrektorem centrum szkoleniowego Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej w Szczecinie. W latach 1995–2012 pełnił funkcję rektora Wyższej Szkoły Administracji Publicznej w tym mieście.

W 1980 przystąpił do NSZZ „Solidarność”, współtworzył związek na szczecińskiej AR. Był też ekspertem zarządu regionu NSZZ „S”. Od 1982 działał w Biskupim Komitecie Pomocy w Szczecinie, przekształconym potem w Biskupi Komitet Charytatywno-Społeczny^[3]. W latach 1989–1990 był wiceprzewodniczącym Komitetu Obywatelskiego Ziemi Szczecińskiej oraz przewodniczącym Regionalnej Komisji Wyborczej NSZZ „S”^[3].

Od 1991 do 2001 sprawował mandat posła I, II i III kadencji, wybieranego w okręgach szczecińskich: nr 20 i nr 44 z ramienia Unii Demokratycznej (1991, 1993) i Unii Wolności (1997). Pracował m.in. w Komisji Samorządu Terytorialnego oraz Komisji Edukacji, Nauki i Postępu Technicznego. W Sejmie III kadencji był przewodniczącym Podkomisji stałej ds. finansów samorządowych. W latach 1992–2001 przewodniczył Polsko-Szwedzkiej Grupie Unii Międzyparlamentarnej, w latach 1997–2001 był członkiem polskiej delegacji na Parlamentarną Konferencję Krajów Morza Bałtyckiego. Był również konsultantem w licznych projektach międzynarodowych dotyczących budowy demokratycznych struktur społeczeństwa obywatelskiego na Łotwie, Białorusi, Ukrainie, Gruzji. W 2001 nie startował do parlamentu.

Był członkiem ROAD, Unii Demokratycznej i Unii Wolności. W wyborach samorządowych w 2002 kandydował z ramienia Unii Wolności na urząd prezydenta Szczecina (otrzymał 3965 głosów, tj. 3,90%). W latach 2005–2006 był pierwszym przewodniczącym zachodniopomorskiej Partii Demokratycznej. Później zrezygnował z działalności partyjnej. W 2004 został konsulem honorowym Francji w Szczecinie^[3][4].

• Złoty Krzyż Zasługi (2004)^[5]
• Legia Honorowa (kawaler 2003, oficer 2017)^[4][6]

• Strona sejmowa posła III kadencji. [dostęp 2015-11-11].
• Ewa Tierling-Śledź: Włodzimierz Puzyna. encysol.pl. [dostęp 2021-05-03].

• „Społeczny duch Francji”: Włodzimierz Puzyna. wszystkoconajwazniejsze.pl, 7 września 2015. [dostęp 2015-11-11].
• Włodzimierz Puzyna – członek Zarządu. uw.org.pl. [dostęp 2015-11-11].