Wałerij Iwaszczenko – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wałerij Iwaszczenko
Валерій Іващенко
Pełne imię i nazwisko

Wałerij Wołodymyrowycz Iwaszczenko

Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1980
Kijów, Ukraińska SRR

Obywatelstwo

ukraińskie

Wzrost

180 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Obołoń Kijów (trener)

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1998–2003 Metałurh Zaporoże 25 (0)
1998–2003 Metałurh-2 Zaporoże 57 (10)
2004 Spartak Iwano-Frankiwsk 1 (0)
2004 Spartak-2 Kałusz 2 (0)
2004–2008 Obołoń Kijów 104 (27)
2008–2009 Naftowyk-Ukrnafta Ochtyrka 33 (7)
2010–2011 FK Ołeksandrija 37 (6)
2011–2013 Obołoń Kijów 1 (0)
2012 Obołoń-2 Kijów 9 (1)
2013 Obołoń-Browar Kijów 3 (0)
W sumie: 272 (51)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2014–2017 Obołoń-Browar-2 Kijów
2017 Obołoń-Browar Kijów (p.o.)
2018–2020 Obołoń-Browar Kijów (asystent)
2020 Obołoń-Browar Kijów
2020–2021 Obołoń Kijów (asystent)
2021 Obołoń Kijów (p.o.)
2021– Obołoń Kijów
  1. Aktualne na: 11.02.2014. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wałerij Wołodymyrowycz Iwaszczenko, ukr. Валерій Володимирович Іващенко (ur. 25 listopada 1980 w Kijowie) – ukraiński piłkarz, który występował na pozycji pomocnika oraz trener. Obecnie prowadzi Obołoń Kijów.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1998 roku rozpoczął karierę piłkarską w składzie klubu Metałurh Zaporoże. Równolegle z meczami w pierwszej drużynie występował również w drugoligowym zespole Metałurh-2 Zaporoże. W 2004 roku przeniósł się do drużyny Spartak Iwano-Frankiwsk, jednak po rozegraniu jednego meczu w drużynie z Iwano-Frankiwska został oddelegowany do ich farm-klubu Spartak-2 Kałusz. Nie potrafił jednak przebić się do podstawowego składu ekipy z Kałusza, grając tylko w dwóch meczach drugiej ligi. Dlatego w tym samym roku dołączył do Obołoni Kijów. 16 kwietnia 2007 roku w 10. minucie meczu z FK Lwów zderzył się z kolegą z drużyny, w wyniku czego doznał licznych złamań twarzy. W drużynie „piwowarów” rozegrał prawie 4 sezony. W latach 2008–2009 był zawodnikiem klubu Naftowyk-Ukrnafta Ochtyrka. Na początku stycznia 2010 roku był na testach w Krywbasie Krzywy Róg, jednak do podpisania kontraktu sprawa nie doszła. Wkrótce został piłkarzem FK Ołeksandrija. Latem 2011 powrócił do Obołoni Kijów, jednak nie stał się podstawowym zawodnikiem „piwowarów”, rozegrawszy w tym sezonie jeden mecz. Kolejny sezon spędził w drugiej drużynie Obołoń-2 Kijów, ale i tam też nie zawsze wychodził na boisko. W drużynie grał do 2013 roku, kiedy to kijowski klub został rozwiązany. W 2013 roku został zawodnikiem nowo utworzonego klubu amatorskiego Obołoń-Browar Kijów. Został wpisane na listę zawodników „browarzy” do drugiej ligi sezonu 2013/14, ale nie rozegrał żadnego meczu. Wraz z końcem obecnego sezonu zakończył karierę zawodnika[1].

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery zawodniczej od 2014 prowadził Obołoń-Browar-2 Kijów, który startował w mistrzostwach obwodu kijowskiego. We wrześniu 2017 został mianowany na pełnienie obowiązków głównego trenera klubu Obołoń-Browar Kijów[2]. 13 stycznia 2018 ustąpił miejsce głównego trenera dla Wołodymyra Piatenki, jednak pozostał w sztabie szkoleniowym Piatenki[3]. Od 8 lipca do 16 października 2020 początkowo pełnił funkcję głównego trenera, a potem prowadził kijowski klub[4][5]. Potem znów pracował jako asystent trenera w Obołoni. Po zwolnieniu Pawła Jakowenki od 5 maja 2021 do końca sezonu ponownie pełnił obowiązki głównego trenera Obołoni[6]. 17 lipca 2021 roku został mianowany na stanowisko głównego trenera klubu[7].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe

[edytuj | edytuj kod]
FK Ołeksandrija

Sukcesy trenerskie

[edytuj | edytuj kod]
Obołoń Kijów
  • wicemistrz Ukraińskiej Pierwszej Lihi: 2022/23

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]